Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
Το Συμβούλιο, έτσι όπως είχε καθοριστεί να λειτουργήσει ήδη από τη [[Διάσκεψη του Πότσδαμ]] απαιτούσε ομοφωνία μεταξύ των τεσσάρων μελών του. Ωστόσο, με την αντικατάσταση του Ρούζβελτ από τον [[Χάρι Τρούμαν]] από τα τέλη Απριλίου 1945 το κλίμα τόσο των ΗΠΑ όσο και της Βρετανίας απέναντι στον Στάλιν άλλαξε. Οι σχέσεις μεταξύ των χωρών άρχισαν να ψυχραίνονται (αργότερα θα ξεσπάσει αυτό που χαρακτηρίστηκε ως [[Ψυχρός Πόλεμος]]) και το ίδιο συνέβη και με τη συνεργασία των μελών του Συμβουλίου. Είχε αρχίσει να γίνεται εμφανής η διαφορά πολιτικής μεταξύ των κυβερνήσεων, καθεμιά από τις οποίες είχε διαφορετικά συμφέροντα. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί είχαν αρχίσει να αυτενεργούν στις ζώνες τους, προκειμένου να λύσουν τα ζητήματα που ανέκυπταν. Το 1946 η Βρετανία αποδέχτηκε την αμερικανική πρόταση συγχώνευσης των δύο ζωνών στον τομέα της οικονομίας, πράγμα που υλοποιήθηκε από την 1η Ιανουαρίου 1947. <ref name=bl>[http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:9r16_QbV5K0J:www.bl.uk/reshelp/findhelprestype/offpubs/guides/germgov/germanyallied.pdf+allied+control+council&hl=el&gl=gr&pid=bl&srcid=ADGEESirlDoRhcM-yV97uyz_CNnJWrtpPPhc5seKeTUqRrNWFYWYdlA5m5240_w0oUP4ZrH8FViq_VdnzM7zTNQ2okrWJj3GXE8iXdVG7df2B7K5PTQ_NCAT4H8YfLOYG4vHVE18TdiF&sig=AHIEtbSCwc8AV3Z0FD3kh925I69vCkL4Hw British Library Documents, Official publications]</ref> Ήδη από τον Σεπτέμβριο του 1946 είχε ανακύψει η πρώτη σημαντική διαφωνία σχετικά με την κατανομή του βιομηχανικού άνθρακα στις τέσσερις ζώνες κατοχής. Βέβαια, το 1947 είχαν ήδη συσταθεί οι τοπικές γερμανικές κυβερνήσεις και μεγάλο τμήμα της διοίκησης είχε ήδη περάσει σε γερμανικά χέρια: Τον Ιούνιο του 1946 εξελέγησαν τα πρώτα τοπικά κοινοβούλια (Landtage) στην αμερικανική ζώνη, για να ακολουθήσουν τα αντίστοιχα στη βρετανική ζώνη (Απρίλιος 1947) και στη γαλλική (Μάιος 1947).<ref name=bl/>
Τον Ιανουάριο του 1948 άλλαξε ο συσχετισμός δυνάμεων στο Γερμανικό Οικονομικό Συμβούλιο της Αγγλοαμερικανικής ζώνης: Τα μέλη του αυξήθηκαν σε 104 και συστάθηκε ένα δεύτερο επιμελητήριο, με την επωνυμία Länderrat, στο οποίο μετείχαν δύο μέλη από κάθε ομόσπονδο κρατίδιο. Σκοπός αυτών των ενεργειών ήταν να σχηματιστεί ένας πυρήνας για τη μέλλουσα γερμανική κυβέρνηση. Καταρτίστηκε, επίσης, σχέδιο ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτήν και η γαλλική ζώνη κατοχής τον Ιούνιο του ίδιου έτους.
Η Σοβιετική πλευρά απείχε από όλες αυτές τις διαδικασίες. Προχώρησε, μάλιστα, σε αποκλεισμό του Βερολίνου, με στόχο να εκδιώξει από αυτό τις τρεις δυτικές δυνάμεις. Αυτές, με τη σειρά τους, προχώρησαν σε αποκλεισμό της Σοβιετικής ζώνης και οργάνωσαν αερογέφυρα για τον ανεφοδιασμό του δυτικού Βερολίνου. Ο αποκλεισμός αυτός διήρκεσε σχεδόν ενάμιση χρόνο και άρθηκε από τη Σοβιετική πλευρά μόλις τον Μάιο του 1949. Σιωπηρά, το Βερολίνο διαιρέθηκε σε δύο ζώνες, το δυτικό (υπό τη διοίκηση των δυτικών δυνάμεων) και το ανατολικό (υπό Σοβιετική διοίκηση).
Το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου δεν λαμβάνει πλέον σχεδόν καμία απόφαση, καθώς δεν υπάρχει ομοφωνία των εκπροσώπων σε αυτό. Οριστική διάλυσή του σηματοδοτείται στις 20 Μαρτίου 1948, οπότε ο Σοβιετικός εκπρόσωπος [[Βασίλι Σοκολόβσκι]] αποχωρεί από αυτό σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η διάλυση αυτή σηματοδοτούσε, με τη σειρά της, τον διαμελισμό της Γερμανίας σε Ανατολική και Δυτική.<ref>[http://www.bwbs.de/bwbs_biografie/Sokolovsky_quits_the_Allied_Control_Council_B1518.html Ιστοσελίδα της Καγκελαρίας - Βίλλυ Μπραντ]</ref>
<!-- -->
| |||