Γεννήθηκε στην [[Καρυά Λευκάδας]] τοτον Σεπτέμβριο του [[1936]] και αποφοίτησε από το Ζ΄ Εσπερινό Λύκειο. Σπούδασε [[Νομική|νομικά]] στο Πανεπιστήμιο της [[Αθήνα|Αθήνας]] και εργάστηκε ως δικηγόρος. Πήρε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως φοιτητής είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ, του συλλόγου των εργαζομένων φοιτητών κ.ά. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της τότε Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Το [[1964]] διετέλεσε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών (Πρόνοιας) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (1964-1965). Διώχθηκε επανειλημμένα στον πρώτο και δεύτερο "Ανένδοτο", αλλά αθωώθηκε από τα τακτικά δικαστήρια. Το [[1967]] διώχθηκε και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση<ref>[http://www.apkaklamanis.gr/xronologio/xronologio.asp?state=xronologio Επίσημος διαδικτυακός τόπος του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> με τον Νόμο 509, ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Δημοκρατικού Εθνικού Κινήματος Αντίστασης (ΔΕΚΑ) αλλά το [[1968]] αποφυλακίστηκε με την «αμνηστία» του Φεβρουαρίου και υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στις περισσότερες δίκες μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε τους Ξ. Πελοποννήσιο και Θ. Κόκκινο (κατηγορούμενους από έκτακτο στρατοδικείο για συμμετοχή στο ΠΑΚ). Συνέχισε, όμως, τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, γι' αυτό και η δικτατορία του αφαίρεσε το διαβατήριο, απαγορεύοντάς του την έξοδο από τη χώρα. Επίσης, ήταν ο πρώτος<ref>[http://www.hri.org/news/grpapers/eleytherotypia/1996/96-01-18.eley.html#5 εφημερίδα Ελευθεροτυπία]</ref> πρόεδρος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.
Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη<ref>[http://www.ana.gr/gr/biogr/old/kaklamanis.html Σύντομο βιογραφικό του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> του [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑ.ΣΟ.Κ.]] και το [[1974]] εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β' περιφέρεια Αθηνών, καθώς και το 1977 πρώτος βουλευτής (σε ψήφους) όλης της Χώρας. Την περίοδο [[1981]]-[[1982]] χρημάτισε υπουργός εργασίας, την περίοδο [[1982]]-[[1986]] υπουργός εθνικής παιδείας & θρησκευμάτων, την περίοδο [[1986]]-[[1987]] υπουργός δικαιοσύνης, την περίοδο [[1987]]-[[1988]] υπουργός προεδρίας, την περίοδο [[1988]]-[[1989]] υπουργός υγείας πρόνοιας & κοινωνικών ασφαλίσεων και το [[1990]] υπουργός εργασίας στην [[Οικουμενική κυβέρνηση Ξενοφώντα Ζολώτα 1989|κυβέρνηση Ζολώτα]]. Το [[1993]] εξελέγη<ref>[http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=616 Επίσημη ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ύστερα από πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το [[2004]].
