Γιόζεφ Μένγκελε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αφού τελείωσε τις σπουδές του, εργάστηκε στο ''Ινστιτούτο Κληρονομικότητας και Φυλετικής Υγιεινής'' στο ΠανεπιστήμιαΠανεπιστήμιο ''Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε'' της [[Φρανκφούρτη|Φρανκφούρτης]]. Διευθυντής του Ινστιτούτου ήταν ο καθηγητής [[Ότμαρ φον Φέρσουερ]]. Το Ινστιτούτο αυτό ήταν όργανο της φυλετικής πολιτικής του [[Τρίτο Ράιχ|Τρίτου Ράιχ]]. Εκεί συντάσσονταν οι πραγματογνωμοσύνες για τις υποχρεωτικές στειρώσεις ή και γινόταν η αρχειοθέτηση των [[Αθίγγανοι|Σίντι και Ρομά]] για την κατοπινή εκτόπισή τους. Το [[1935]] συνέγραψε τη διδακτορική του διατριβή για τη φυλετική μορφολογία του πρόσθιου τμήματος της κάτω σιαγόνας τεσσάρων φυλετικών ομάδων, με τίτλο ''"Rassenmorphologische Untersuchung des vorderen Unterkieferabschnitts bei vier rassischen Gruppen"'', η οποία δημοσιεύτηκε το [[1937]]. Το [[1938]] δημοσίευσε ιατρική διατριβή με τίτλο ''"Εξέταση του φαινομένου της [[λαγοχειλία|λαγοχειλίας]] σε συγγενείς"'' (''"Sippenuntersuchungen bei Lippen-Kiefer-Gaumenspalte"''). Η τρίτη του δημοσίευση έφερε τον τίτλο ''"Περί της κληρονομικότητας των συριγγίων"'' (''"Zur Vererbung der Ohrfisteln"'').

Το [[1931]] προσχώρησε στην παραστρατιωτική οργάνωση Stahlhelm, η οποία το [[1934]] ενώθηκε με τα [[Sturmabteilung|SA]]. Λίγο αργότερα εγκατέλειψε τα SA για λόγους υγείας. Το [[1937]] προσχώρησε στο [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (NSDAP)]], και το [[1938]] στα [[Schutzstaffel|SS]]. Αφού το [[1940]] στρατολογήθηκε από τη [[Βέρμαχτ]], δήλωσε εθελοντής για τα [[SS#Κλάδοι, ειδικές Μονάδες|Ένοπλα SS (Waffen SS)]].

Αφού τραυματίστηκε το [[1943]] στο [[Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος|ανατολικό μέτωπο]], επέστρεψε στο [[Βερολίνο]]. Στις [[30 Μαΐου]] 1943 διορίστηκε γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς#Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου|Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου]], αντικαθιστώντας τον προκάτοχό του, ο οποίος παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου έκανε κυρίως πειράματα με διδύμους και μικρόσωμους, οι οποίοι αποτελούσαν γιαγι' αυτόν την υποδειγματική έκφραση της "ανωμαλίας". Επίσης, παιδιά αθιγγανικής καταγωγής κινούσαν το ενδιαφέρον του, αφού προσπαθούσε μέσω συγκριτικών πειραμάτων μεταξύ αυτών και άλλων κρατουμένων παιδιών να θεμελιώσει τις φυλετικές του θεωρίες. Φρόντιζε οι ιατρικά απαραίτητες εγχειρήσεις να πραγματοποιούνται συνήθως από βοηθούς του, ενώ ο ίδιος αφοσιωνόταν στα πειράματα του με τους κρατουμένους και τις κατοπινές νεκροψίες. Για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις νεκροψίες με στόχο τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων των πειραμάτων του, σκότωνε τα θύματα με ενέσεις φαινόλης. Οι πράξεις του αυτές, συμπεριλαμβανομένων των φόνων, ήταν μέρος μελετών για τη συγγραφή εργασίας επί υφηγεσία, η οποία, όμως, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Το [[2004]] δημοσιεύτηκαν στη [[Βραζιλία]] επιστολές και το ημερολόγιο του Μένγκελε. Τα έγγραφα αυτά φανερώνουν τις σκέψεις και τις συνθήκες ζωής του γιατρού των SS στο τελευταίο μέρος της ζωής του. Βάσει αυτών, ο Μένγκελε δεν μετάνιωσε ποτέ για τις πράξεις του ως γιατρού του Άουσβιτς. Εκτός αυτού, εξακολουθεί να υποστηρίζει τις "διαφορές μεταξύ των φυλών"<ref>[http://www.spiegel.de/panorama/0,1518,329376,00.html Περιοδικό ''Der Spiegel'']</ref>.

Το 1972 σκεφτόταν να επιστρέψει στη Γερμανία. (Φέρεται να είπε χαρακτηριστικά: "Πώς είναι όμως σήμερα η πατρίδα μου; Είναι ακόμη πατρίδα μου; Δεν θα με δεχτεί σαν εχθρό;"). Τα 85 έγγραφα βρίσκονταν από το [[1985]] στα αρχεία της βραζιλιάνικης ομοσπονδιακής αστυνομίας, αφού πριν είχαν βρεθεί σε διαμερίσματα φίλων και γνωστών του Μένγκελε.