Καισάριος Δαπόντες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 13:
Κάποια από τα σημαντικότερα έργα του είναι:
* ''Ο Διγενής Ακρίτης''
*'' Ο Φυσιολόγος''
* ''Ο Στεφανίτης''
* ''Ιστορία Πτωχολέοντος''
*'' Καθρέπτης γυναικών''
* '' Σωσάννα''<ref>Η Θυσία του ΙΕΦΘΑΕ και ιστορία της ΣΩΣΑΝΝΗΣ, Εκδ. ΕΡΜΗΣ-ΙΣΤΟΣ</ref>
* '' Ο Αλέξανδρος''
* '' Ο Συντίπας''
* ''Η χαλιμά''
* ''Ο Αγαθάγγελος''
Γραμμή 32:
*''Δακικαί Εφημερίδες''<ref> Emile Legrand, Ephemerides dakes, τ.3, Παρίσι 1888</ref>{{cref|a}} κ.α.<ref>Σοφία Σκιαδαρέση, ΑΤΡΟΠΟΣ ή η ζωή και ο θάνατος της Βενετίας-Δαπόντε, ISBN 960-360-549-2, Εκδ. Πατάκη</ref>
 
¼==Κριτική του έργου του==
Ο Δαπόντες είναι μια από τις πιο αξιόπιστες και λεπτομερείς ιστορικές πηγές των χρόνων 1731-65, μια από τις σημαντικότερες γεωγραφικές, εθνογραφικές, κοινωνικοανθρωπολογικές και φιλολογικές πηγές του βαλκανικού χώρου της εποχής του κυρίως των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών, της Κωνσταντινούπολης, της περιοχής της Προποντίδας και του Βόρειου Αιγαίου, ένα από τα πρώτα συγγραφικά μεγέθη στη σύγχρονη του ελληνική γραμματεία της τουρκοκρατούμενης Ανατολής, ο σπουδαιότερος στιχουργός του 18ου αι. και κυρίαρχη μορφή της μεταβυζαντινής θρησκευτικής ποίησης και γραμματείας.<ref>Γεώργιος Κεχαγιόγλου, Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.</ref>
Στο ενεργητικό του ανήκει αναμφισβήτητα η χρήση γλώσσας και ύφους λαϊκότερου και αναλυτικότερου από ό,τι γίνεται σε άλλους λογίους της εποχής, η συνδυαστική ευφυϊα, η διασκεδαστική ζωηρότητα και θυμοσοφική διάθεση, η προβολή και πύκνωση των πλουσίων βιωμάτων του σε επιγραμματικότητα και χιούμορ και, κάποτε, μια ευαισθησία που θυμίζει περισσότερο τα τέλη του 18ου αι. τάση για αυτοεξέταση και φιλάρεσκο αυτοέλεγχο.
<ref>Γεώργιος Κεχαγιόγλου, Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.</ref>
 
==Παραπομπές==