Τόποι εξορίας στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
σύνδεσμος, υπάρχει άρθρο |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ως '''τόποι εξορίας στην Ελλάδα''' χρησιμοποιήθηκαν, σε περιόδους εμφύλιων πολέμων ή πολιτικής καταπίεσης, πολλά νησιά κυρίως του [[Αιγαίο|Αιγαίου]]. Ο εκτοπισμός ως αστυνομικό μέσο υπήρξε από την εποχή του Όθωνα. Εκτοπισμοί σημειώθηκαν και κατά τη διάρκεια της ταραγμένης περιόδου 1914-1918, κυρίως την περίοδο του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]]. Σε μεγαλύτερη έκταση όμως το μέτρο χρησιμοποιήθηκε μετά την ψήφιση του νόμου 4229/1929, γνωστού ως «[[ιδιώνυμο]]». Με το ιδιώνυμο, που ψηφίστηκε στις 25 Ιουλίου 1929, θεσπίστηκε η ποινή της δικαστικής εκτόπισης και όλο και περισσότερα νησιά άρχισαν να χρησιμοποιούνται ως τόποι εξορίας.<ref>[http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_16/11/2003_1281055 Καθημερινή, Τόποι εξορίας στον Μεσοπόλεμο]</ref> Ο αριθμός των πολιτικών εξορίστων αυξήθηκε πολύ την περίοδο της [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας του Μεταξά]]. Υπολογίζεται οτί οι εξόριστοι
</ref>
==Κατάλογος τόπων εξορίας==
|