Χιτίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η χιτίνη προστατεύει τα έντομα από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, πίεση, από τους περισσότερους μικροοργανισμούς, πιθανές μηχανικές βλάβες ή τραυματισμούς και αφυδάτωση. Είναι αδιάλυτη στο νερό, στην [[αιθυλική αλκοόλη]], στα αλκαλικά αραιά [[οξύ|οξέα]] και στους οργανικούς [[διάλυμα|διαλύτες]]. Είναι άπεπτη για τα περισσότερα ζώα και αποικοδομείται μόνο από μερικά [[βακτήριο|βακτήρια]] και ακτινομύκητες. Πλέον είναι γνωστά μερικά ένζυμα που διασπούν τη χιτίνη ('''χιτινάσες''')<ref name="el">[http://kyttariki.biol.uoa.gr/eebe-2005/Proceedings_Skiathos_2000.pdf Ελληνική Εταιρία Βιολογικών Επιστημών]</ref>.

 

Η χιτίνη είναι άχρωμη, αλλά οι διαστάσεις των διάφορων στρωμάτων από παράλληλα μικροϊνίδια μπορούν να δημιουργούν διάφορες αποχρώσεις, τα λεγόμενα '''δομικά χρώματα''' που οφείλονται στην ανάλυση του λευκού φωτός <ref name="Strukturfarben">[http://www.ak-zentel.chemie.uni-mainz.de/akzentel/53_dissertations/DA_lange_birger.pdf Γερμανικό βιβλίο για Polymer-Opale]</ref> <ref name="Iridescent">[http://www.labri.fr/perso/gonzato/Articles/GONZATO_Butterfly_WSCG2004.pdf Αγγλικό άρθρο για χρώματα στις πεταλουδες]</ref>.