Δισκέτα υπολογιστή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
HRoestBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.6.5) (Ρομπότ: Προσθήκη: mhr:Лывырге магнитдиск
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: id:Cakram flopi; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 1:
[[FileΑρχείο:Floppy disk 2009 G1.jpg|thumb|right| 8 ιντσών, 5¼ ιντσών και 3½ ιντσών]]
 
Η '''δισκέτα''' είναι ένα φορητό [[μέσο αποθήκευσης δεδομένων]] που αποτελείται από ένα κυκλικό δίσκο, φτιαγμένο από μαγνητικό υλικό που βρίσκεται μέσα σε μια τετράγωνη πλαστική θήκη.<ref>[http://www.pclab.central.ntua.gr/spirop/eisagogi%20ston%20programatismo/Kefalaio5.pdf Εισαγωγή στον Προγραμματισμό], Κεφάλαιο 5, σελ. 135-136.</ref> Την δισκέτα μπορούμε να την διαβάσουμε ή να την εγγράψουμε με έναν οδηγό δισκέτας (floppy disk drive).
 
== Ιστορία ==
 
Η δισκέτα κατασκευάστηκε από την αμερικάνικη εταιρεία '''[[IBM]]''' το 1971<ref>http://www-03.ibm.com/ibm/history/exhibits/storage/storage_chrono20.html</ref> και ήταν διαστάσεων 8 ιντσών με δικαίωμα ανάγνωσης (όχι εγγραφής) και ο αποθηκευτικός της χώρος ήταν της τάξης των 80ΚΒ. Στα επόμενα χρόνια η IBM και εταιρείες όπως οι Memorex, Shugart Associates και Burroughs Corporation προσπάθησαν να φτιάξουν μια πιο καλή έκδοση της δισκέτας. Το 1976 η Shugart Associates κατασκεύασε την πρώτη FDD των 5¼ ιντσών, πρότυπο που ακολούθησαν περισσότερες από 10 εταιρείες. To 1984 η IBM έφερε στην αγορά την πρώτη δισκέτα διπλής όψης χωρητικότητας 1.2 Megabyte, η οποία ωστόσο δεν είχε μεγάλη απήχηση. Δύο χρόνια αργότερα η IBM κυκλοφόρησε μια δισκέτα 3.5 ιντσών και 720KB χωρητικότητα για τους φορητούς υπολογιστές. Μετά από λίγο καιρό κυκλοφόρησαν από την ίδια εταιρεία η δισκέτα χωρητικότητας '''1,44ΜΒ''' η οποία και χρησιμοποιήθηκε ευρέως. Συνέχισε λίγα χρόνια αργότερα, το 1988, με μία καινούργια δισκέτα χωρητικότητας 2,88 ΜΒ η οποία τελικά ήταν μεγάλη εμπορική αποτυχία.
 
Η δισκέτα των 1,44ΜΒ καθιερώθηκε γιατί εκτός από το μικρότερο μέγεθος, σε σχέση με τις 5¼ , προσέφεραν μεγαλύτερη αντοχή σε παράγοντες όπως η σκόνη, η υγρασία, οι γρατσουνιές, θερμοκρασία κτλ. Τέλος και άλλες εταιρείες στη συνέχεια προσπάθησαν να βγάλουν μια καλύτερη έκδοση της δισκέτας όμως για διαφόρους λόγους δεν πέτυχαν εμπορικά. Μερικά παραδείγματα είναι η δισκέτα της Insite Peripherals, το 1991, με το όνομα '''Floptical''' και χωρητικότητα 21 MB, η δισκέτα '''SuperDisk''' από τις εταιρείες Matsushita (Panasonic) και Imation, χωρητικότητας 120 MB και ένα χρόνο αργότερο, το 1997, η Sony παρουσίασε την '''HiFD''' χωρητικότητας 150ΜΒ.
Γραμμή 11:
Την δεκαετία του '00, και ειδικά με την είσοδο άλλων [[Μέσο αποθήκευσης δεδομένων|αποθηκευτικών μέσων]] όπως το CD, η χρήση της δισκέτας άρχισε να μειώνεται δραματικά. Με τα χρόνια πολλές εταιρείες σταμάτησαν την παραγωγή κάτι που έκανε τελικά και η Sony το 2011, η μεγαλύτερη εταιρεία σε παραγωγή δισκέτας, και οδήγησε και πρακτικά στο "θάνατο" της<ref>[http://www.adslgr.com/forum/showthread.php?t=385640 H Sony αποσύρεται από την αγορά των δισκετών 3.5 ιντσών]</ref>.
 
== Γενικά ==
 
Η δισκέτα 3,5" είναι ένας λεπτός εύκαμπτος δίσκος μέσα σε μία προστατευτική θήκη. Έχει διαστάσεις 3,5" x 3.7" (90mm x 94mm) και αποτελείται από τα παρακάτω μέρη:
* '''Μαγνητικός δίσκος''': Ο κυκλικό δίσκος έχει πάχος 80μm και έχει επίστρωση μαγνητικού υλικού από οξείδια [[Σίδηρος|σιδήρου]].
* '''Συρόμενο Μεταλλικό κάλυμμα''': Το συρόμενο κάλυμμα άνοιγε από τον οδηγό δισκέτας για να έχει πρόσβαση στο μαγνητικό δίσκο της δισκέτας, ενώ όταν αποσύρεται η δισκέτα από τον οδηγό το κάλυμμα κλείνει και ο μαγνητικό δίσκος προστατεύεται.
* '''Οπή προστασίας από εγγραφή''': η οποία όπως δηλώνει και το όνομα της ανάλογα την θέση που είχε επέτρεπε ή απέτρεπε την εγγραφή της δισκέτας.
* '''Άξονας Οδήγησης''': Ο άξονας οδήγησης είναι το σημείο όπου μπαίνει ο άξονας περιστροφής του οδηγού.
* '''Προστατευτική Θήκη''': Πλαστική τετράγωνη θήκη όπου προφυλάσσεται ο μαγνητικός δίσκος
 
== Αναφορές ==
{{reflist}}
 
Γραμμή 56:
[[hr:Disketa]]
[[hu:Hajlékonylemez]]
[[id:DisketCakram flopi]]
[[is:Disklingur]]
[[it:Floppy disk]]