Πολιορκία των Σαλώνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gian.Sfa (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
|μαχόμενος1 = {{flagicon|Greece (1821)}} [[Ελλάδα|Έλληνες επαναστάτες]]
|μαχόμενος2 = {{flagicon|the Ottoman Empire (1453-1844)}} [[Οθωμανική αυτοκρατορία]]
| αρχηγός1 = [[Πανουργιάς]], [[Θανάσης Μανίκας|Μανίκας]], [[Γιάννης Γκούρας|Γκούρας]]
| αρχηγός2 =
| σθένος1 =  
| σθένος2 = γυναικόπαιδα και 600 ένοπλοι
| απώλειες1 =  
| απώλειες2 = 13 νεκροί, παράδοση του φρουρίου
|}}
Η '''Πολιορκία στα Σάλωνα''' ήταν πολεμική εμπλοκή της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 21]] με σκοπό την απελευθέρωση των Σαλώνων. Διήρκεσε από την αρχή της Επανάστασης ως τις 10 Απριλίου του ίδιου έτους 1821.
==Η εξέλιξη των γεγονότων==
Οπλαρχηγός της επαρχίας Σαλώνων ήταν ο Πανουργιάς, ο οποίος, όταν πολιορκήθηκε ο Αλής, έφυγε από τα Ιωάννινα και ήλθε στα Σάλωνα. Στις 24 Μαρτίου, όταν έμαθε ότι επαναστάτησε η Αχαΐα, ο Πανουργιάς βρισκόταν μαζί με τους 60 αρματολούς του στην Μονή του Προφήτη Ιλία, μιάμιση ώρα έξω από τα Σάλωνα. Εκεί κάλεσε τους προεστούς της πόλης και των χωριών και έκανε γενική συνέλευση, στην οποία ομόφωνα αποφασίστηκε να επιτεθούν στους Τούρκους. Διέταξε τον γαμπρό του και υποπλαρχηγό [[Θανάσης Μανίκας|Θανάση Μανίκα]] να στρατολογήσει στα Βλαχοχώρια όλους όσους μπορούσαν να κρατήσουν όπλο. Έστειλε και τον ξάδερφο του, [[Γιάννης Γκούρας|Γιάννη Γκούρα]] στον Άγιο Γεώργιο να στρατολογήσει και αυτός και να συνεννοηθεί με τους κατοίκους του Γαλαξειδίου.
Ο καπετάνιος Πανουργιάς μπήκε μαζί με τους επαρχιώτες Έλληνες στην Άμφισσα και πολιόρκησε τους Τούρκους των Σαλώνων, μαζί με τους Τούρκους πρόσφυγες της [[Αίγιο|Βοστίτσα]]ς που είχαν καταφύγει εκεί από την Πελοπόννησο. Μετά από στενότατη πολιορκία, οι Τούρκοι στερούμενοι τροφών και νερού αναγκάστηκαν να παραδοθούν μετά από 14 ημέρες στις 10 Απριλίου και να διασκορπιστούν στα χωριά.
 
Αφού συνεννοήθηκαν, ξεκίνησαν την νύχτα της 26ης Μαρτίου, ξημερώθηκαν στα Σάλωνα και πολιόρκησαν το φρούριο υπό την αρχηγία του Πανουργιά. Οι Τούρκοι που είχαν υποπτευθεί την εξέγερση των Ελλήνων είχαν προλάβει και κλείστηκαν στο φρούριο με όλα τα γυναικόπαιδα, και με τους πρόσφυγες από την [[Αίγιο|Βοστίτσα]] που είχαν καταφύγει εκεί από την Πελοπόννησο. Μεταξύ αυτών ήταν και 600 ένοπλοι.
 
Οι Τούρκοι ήταν δυνατοί, αλλά και οι Έλληνες επιτέθηκαν με ορμή, ώστε κυρίευσαν την πρώτη κιόλας μέρα τα αποθέματα του νερού. Οι πολιορκημένοι αναγκάστηκαν από έλλειψη νερού να εξορμήσουν στις 8 Απριλίου με σκοπό να κυριεύσουν μια κοντινή πηγή, αλλά απέτυχαν και φονεύθηκαν 13, μεταξύ των οποίων και ο ανδρείος Χάιδας.
 
Μετά από στενότατη πολιορκία, οι Τούρκοι στερούμενοι τροφών και νερού αναγκάστηκαν μετά από 14 ημέρες στις 10 Απριλίου να παραδοθούν, αφού πρωτύτερα συμφώνησαν να μην τους πειράξουν. Βγήκαν και παρέδωσαν τα όπλα τους στον Πανουργιά που τα παρέλαβε καθιστός μπροστά στην Πύλη. Όσοι ήθελαν και ένοιωθαν ασφαλείς παρέμειναν στα σπίτια τους, ενώ οι άλλοι όλοι διασκορπίστηκαν στα χωριά.
 
Το φρούριο των Σαλώνων ήταν το πρώτο που κατέλαβαν οι Έλληνες στην Επανάσταση του 1821.
 
==Πηγές==
Γραμμή 45 ⟶ 53 :
|accessdate = 30 Μαΐου 2010
}}
* Χαρίλαος Τρικούπης: Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, Τόμος Α, σελ. 170 - 172.
 
<br>{{Χρονικό της Ελληνικής Επανάστασης (1821 - 1829)}}
<br>
{{Χρονικό της Ελληνικής Επανάστασης (1821 - 1829)}}
 
{{DEFAULTSORT:Σαλωνων Πολιορκια}}