Ειδικό βάρος ούρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η μέτρηση του '''ειδικού βάρους των ούρων''' αποτελεί μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους της [[γενική εξέταση ούρων|γενικής εξέτασης ούρων]] μια που χρησιμεύει στη διάγνωση παθήσεων του [[νεφρό|νεφρού]]. Στα ούρα ο προσδιορισμός του [[Ειδικό βάρος|ειδικού βάρους]] (ΕΒ) εκφράζει την ικανότητα των νεφρών να αραιώνουν και να συμπυκνώνουν τα ούρα και συνήθως έχει τιμές από 1016 - 1030 και κλίμακα μέτρησης από 1000-1060 (1000 θεωρείται το ειδικό βάρος του νερού). Υψηλό ειδικό βάρος σημαίνει πυκνά [[ούρα]] ή αλλιώς υπέρτονα (τιμές μεγαλύτερες από 1010) ενώ χαμηλό ειδικό βάρος σημαίνει αραιά ούρα ή αλλιώς υπότονα (με τιμές μικρότερες από 1010). Τυπικές αιτίες για πυκνά ούρα είναι ελαττωμένη λήψη υγρών, [[πυρετός]] (απώλειας νερού λόγω εφίδρωσης) και ιατρογενείς λόγοι, ενώ αραιά ούρα υποδεικνύουν (ενδεικτικά) [[νεφρικές νόσοι|νεφρικές νόσους]], [[υποθερμία]], αυξημένη λήψη υγρών, [[άποιος διαβήτης|άποιο διαβήτη]], [[υπερκαλιαιμία]]. Σήμερα από πολλούς επιστήμονες για τον έλεγχο της συμπυκνωτικής ικανότητας του νεφρού προτιμάται η μέτρηση της [[ωσμωτικότητα ούρων|ωσμωτικότητας]] που γίνεται με ειδικά όργανα τα ωσμώμετρα.