The Wall: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο αριθμός των πωλήσεων είναι 30 εκατομμύρια<ref>[http://www.metro.co.uk/fame/article.html?in_article_id=27273&in_page_id=7 Metro, On this day in entertainment, November 30, 2006. Retrieved August 15, 2009]</ref><ref>[http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/features/the-dark-side-of-the-wall-534989.html The Indepedent, The dark side of The Wall, Retrieved August 15, 2009]</ref>. Το ''The Wall'' είναι το καλύτερο σε πωλήσεις διπλό άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής<ref>[http://www.davidgilmour.com/press/2009/january/GuitaristandBass_January09.pdf Magazine Guitarist and Bass, Retrieved August 12, 2009]</ref><ref>[http://www.pink-floyd.org/artint/rc032000.htm Kevin Whitlock, Record Collector, Retrieved August 12, 2009]</ref>.

 

 

 

==Ιστορία και ιδέα==

Το ''The Wall'', έχει ως κύρια θέματα την εγκατάλειψη και τη προσωπική απομόνωση. Η ιδέα του άλμπουμ συλλήφθηκε κατά την διάρκεια της περιοδείας του συγκροτήματος In the Flesh Tour το 1977, όταν ο μπασίστας και στιχουργός [[Ρότζερ Γουότερς]], απογοητευμένος απο το κοινό τους, φαντάστηκε την δημιουργία ενός τοίχους μεταξύ του συγκροτήματος και του κοινού. Το άλμπουμ επικεντρώνεται σε έναν χαρακτήρα, τον Pink, ο οποίος είναι βασισμένος στον Ρότζερ Γουότερς. Οι προσωπικές εμπειρίες του Pink ξεκινούν με την απώλεια του πατέρα του κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και συνεχίζουν με την γελοιοποίηση και κακοποίηση απο τους δασκάλους του, την υπερπροστατευτική μητέρα του και τέλος την διάλυση του γάμου του.

Όλα αυτά συμβάλλουν στην ενδεχόμενη αυτοεπιβληθείσα απομόνωση του από την κοινωνία και παριστάνονται με έναν εικονικό τοίχο. Κάθε ένα από αυτά τα τραύματα μετατρέπονται μεταφορικά σε "τούβλα στον τοίχο" ''(bricks in the wall)''. Ο πρωταγωνιστής γίνεται τελικά αστέρι της ροκ, του οποίου οι σχέσεις αμαυρώνονται από την απιστία, τη χρήση ναρκωτικών, και τις εκρήξεις βίας. Δεδομένου ότι ο γάμος του καταρρέει, τελειώνει το ''χτίσιμο'' του τοίχους του, ολοκληρώνοντας έτσι την απομόνωση του από την ανθρώπινη επαφή.

Κρυμένος πίσω απο το τοίχος του, η κρίση του Pink κλιμακώνεται, και πιστοποιείται με μια παραισθησιογόνα εμφάνιση επί σκηνής, στην οποία πιστεύει ότι είναι ένας φασίστας δικτάτορας και εμφανίζεται σε συγκέντρωση όμοια με αυτή των Νεοναζί, όπου εξαπολύει άνδρες σε διάφορους θαυμαστές που πιστέυει ότι είναι ανάξιοι. Βασανισμένος από την ενοχή, δικάζει τον εαυτό του (trial) να γκρεμίσει το τοίχος, αφήνοντας τον Pink να βρεί άνοιγμα προς τον έξω κόσμο.

Το άλμπουμ γίνεται πλήρης κύκλος κλείνοντας με τα λόγια "Isn't this where...", που είναι οι πρώτες λέξεις της φράσης που ξεκινάει το άλμπουμ,"...we came in?".