Μικροαρχιτεκτονική NetBurst: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Η '''μικροαρχιτεκτονική NetBurst''' (αποκαλούμενη '''P68''' στις τάξεις της Intel) ήταν ο διάδοχος της [[μικροαρχιτεκτονική P6|μικροαρχιτεκτονικής P6]] της οικογένειας [[x86]] των [[Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας|επεξεργαστών]] της [[Intel]]. Ο πρώτος επεξεργαστής που έκανε χρήση αυτής της αρχιτεκτονικής ήταν ο πυρήνας Willamette των [[Pentium 4]], που κυκλοφόρησε στις 20 Νοεμβρίου 2000, και ήταν ο πρώτος
Η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική αναφέρεται επίσης και ώς '''Intel P7, Intel 80786''' ή '''i786''', συγκρινόμενη με προγενέστερες. Αυτές οι ονομασίες δεν είναι επίσημες. Ωστόσο η ονομασία P7 χρησιμοποιήθηκε από την Intel ώς κωδική ονομασία για την μικροαρχιτεκτονική Itanium.
Γραμμή 8:
Στην μικροαρχιτεκτονική NetBurst χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά καινοτόμες μέθοδοι όπως οι Hyper Pipelined Technology ( υπέρ-Διοχέτευση) και Rapid Execution Engine (Μηχανή Ταχείας Εκτέλεσης).
===Hyper Pipelined Technology ( υπέρ-Διοχέτευση)===
Στον πυρήνα Willamete συναντάμε για πρώτη φορά διοχέτευση εντολών 20 σταδίων, αυτό που η Intel ονόμασε υπέρ-Διοχέτευση, μια σημαντική αύξηση, συγκρινόμενη με τα 10 στάδια των επεξεργαστών Pentium III. O πυρήνας Prescott έχει 31 στάδια. Η εμβάθυνση της διοχέτευσης μπορεί να έχει μειονεκτήματα, ωστόσο ο μεγάλος αριθμός σταδίων διοχέτευσης επιτρέπει στον επεξεργαστή να τρέχει σε πολύ μεγαλύτερες συχνότητες και έτσι να εξισορροπεί πιθανές απώλειες επιδόσεων. Έτσι, για κατασκευαστικούς λόγους, συμβιβάστηκαν με τους μικρότερους αριθμούς εκτέλεσης εντολών ανά κύκλο ρολογιού(για συντομία Ε.Α.Κ.) που προέκυψαν
=== Rapid Execution Engine (Μηχανή Ταχείας Εκτέλεσης)===
Με αυτήν τη τεχνολογία, οι
===Execution Trace Cache===
Εντός της κρυφής μνήμης πρώτου επιπέδου (L1 cache), Η Intel ενσωμάτωσε την τεχνολογία Execution Trace Cache. Σύμφωνα με αυτήν, οι αποκωδικοποιημένες μικροδιεργασίες αποθηκεύονται σε αυτή τη μνήμη. Έτσι με την εκτέλεση μιας νέας εντολής, αντί να προσκομίζει και να αποκωδικοποιεί εκ νέου την εντολή, ο επεξεργαστής έχει άμεση πρόσβαση στην ήδη αποκωδικοποιημένη μικροδιεργασία εξοικονομώντας σημαντικό χρόνο. Επιπλέον, οι μικρο-διεργασίες αποθηκεύονται (προσωρινά) στη κρυφή μνήμη με τη προβλεπόμενη πορεία εκτέλεσής τους. Αυτό σημαίνει ότι όταν οι οδηγίες προσκομίζονται
Παρά αυτές τις βελτιώσεις, η μικροαρχιτεκτονική NetBurst δημιούργησε εμπόδια στους μηχανικούς οι οποίοι προσπάθησαν να την εξελίξουν(ως προς τις επιδόσεις). Με αυτήν τη μικροαρχιτεκτονική, η Intel προσδοκούσε σε συχνότητες της τάξεως των 10 GHz. Όμως αυτή η αύξηση της συχνότητας είχε
==Αναθεωρήσεις==
Γραμμή 55 ⟶ 56 :
Τον Φλεβάρη του 2004, η Intel εισήγαγε άλλη μια, πιο ριζοσπαστική εκδοχή της μικροαρχιτεκτονικής, με τη κωδική ονομασία Prescott. Ο πυρήνας Prescott κατασκευάστηκε με τη μέθοδο ολοκλήρωσης στα 90nm (νανόμετρα), και συμπεριλάμβανε μείζονες αλλαγές όπως πρόσθεση μεγαλύτερης κρυφής μνήμης, μεγαλύτερη εμβάθυνση στη διοχέτευση των εντολών(31 σε σχέση με τα 21 του Northwood), ριζικά ανανεωμένο σύστημα πρόβλεψης διακλαδώσεων, εισαγωγή του αρχιτεκτονικού σετ εντολών [[SSE3]], και την πλήρη ενσωμάτωση του Intel 64, της έκδοσης των 64-μπιτ των επεξεργαστών (ολοι οι Prescott με την εμπορική ονομασία Pentium 4 HT υποστηρίζουν υλικώς αυτό το χαρακτηριστικό, έχουν δηλαδή ενσωματωμένα εξειδικευμένα κυκλώματα, όμως δεν είναι ενεργοποιημένα παρά μόνο στους επεξεργαστές [[Xeon]]. Το χαρακτηριστικό αυτό ενσωματώθηκε επισήμως στους επεξεργαστές με την επωνυμία [[Pentium]].). Παρ' όλες τις καινοτομίες και τα νέα χαρακτηριστικά, συχνά ένας Prescott υστερούσε σε σχέση με έναν Northwood ίδιας συχνότητας, και πολλοί μηχανικοί ένιωθαν ότι η απόδοση του επεξεργαστή σε πραγματικές συνθήκες, θυσιαζόταν στον βωμό της επίτευξης μιας μεγάλης συχνότητας λειτουργίας. Προβλήματα υπήρχαν επίσης και με την κατανάλωση του όπως και με την έκκληση θερμότητας, κάνοντάς τον τον πιο ενεργοβόρο και καυτό επεξεργαστή που έχει βγάλει η Intel στους μονοπύρηνους επεξεργαστές. Αυτά τα προβλήματα απέτρεψαν την έκδοση ενός επεξεργαστή χρονισμένου πάνω από τα 3,8 GHz για επιτραπέζιους υπολογιστές και ενός για φορητούς υπολογιστές χρονισμένου πάνω από τα 3,4 GHz.
==Εξέλιξη==
Το 2006, H Intel αντικατέστησε τη NetBurst με την [[μικροαρχιτεκτονική Core]], η οποία προήλθε περισσότερο ώς παράγωγη της μικροαρχιτεκτονικής του επεξεργαστή [[Pentium Pro]] (του 1995!) παρά της NetBurst. H 8η Αυγούστου 2008, σήμανε το οριστικό τέλος των επεξεργαστών βασισμένων στην NetBurst.
Ο πυρήνας ''Presler'', του επεξεργαστή [[Pentium D]], που κυκλοφόρησε στις αρχές του 2006 είναι ευρέως αποδεχτό ότι αποτέλεσε τον τελευταίο της παραγωγής της μικροαρχιτεκτονικής NetBurst, παρόλο που ο τελευταίος επεξεργαστής που κατασκευάστηκε ήταν ο [[Celeron D]] 365 στα 3,6 GHz, και κυκλοφόρησε το 2007. Ο πυρήνας ''Conroe'' των επεξεργαστών με την επωνυμία [[Intel Core 2]], βασισμένος στη μικροαρχιτεκτονική Core, αποτέλεσε τον διάδοχο του ''Presler''.
==Επεξεργαστές βασισμένοι στην NetBurst==
| |||