Ορόντης ποταμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 2760438 από τον 79.131.241.42 (Συζήτηση χρήστη:79.131.241.42)
Γραμμή 1:
{{coord|35|15|N|36|35|E|region:SY_type:river|display=title}}
Ο '''Ορόντης''' είναι ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος [[ποταμός]] της [[Συρία]]ς με συνολικό μήκος ρου περίπου τα 500 χλμ.. Πηγάζει από το όρος Αντιλίβανος κοντά από την αρχαία Ηλιούπολη (Μπαλμπέκ), ανατολικά της κοιλάδας Μπεκάα, όπου ρέοντας για κάποιο διάστημα υπόγεια στη συνέχεια αναφαίνεται στη πόλη [[Αμάσεια]] απ΄ όπου και κατευθύνεται από Ν. προς Β. μέχρι που φθάνει στην [[Αντιόχεια]]. Από την Αντιόχεια, (σημερινή Antakya), την οποία και παραρρέει, δεχόμενος προηγουμένως δύο παραποτάμους, τους Αφρή και Καρά-σου, συνεχίζει με αντίθετη κατεύθυνση από ΒΔ. προς ΝΔ. όπου και τελικά εκβάλλει στη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]], νότια της [[Σελεύκεια η Πιερία|Σελεύκεια]]ς, (σημερινή Σαμαντάγκ).
Ο '''Ορόντης''' είναι ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος [[ποταμός]] της [[Συρία]]ς με συνολικό μήκος ρου περίπου τα 500 χλμ..
 
Στην [[αρχαιότητα]] φέρονταν με το όνομα Τυφών από τον γίγαντα Τυφώνα, ή Τυφωέα για τον οποίο υπήρχε ο μύθος ότι κεραυνοβολήθηκε από τον Δία από τον οποίο και άλλαξε στη συνέχεια το όνομά του. Επίσης λεγόταν και ''Αξιός'', ''Δράκων'' και ''Λάδων''. Στη περιοχή του Ορόντη που αποτελεί και ένα φυσικό πέρασμα με ανάπτυξη σπουδαίων πεδίων έχουν γίνει πολλές ιστορικές μάχες. Επίσης ο ίδιος ο ποταμός αποτέλεσε φυσικό σύνορο κατά διάφορες ιστορικές εποχές τόσο από τους Αιγυπτίους μέχρι και τους Σταυροφόρους και Βυζαντινούς, καλούμενος τότε από τους Ενετούς ''Φαρφάρ''.<br>
Το ρεύμα του ποταμού ακόμα και σήμερα είναι πολύ ορμητικό, απρόσιτο σε ποταμοπλοΐα, που δικαιολογεί τις αρχαίες ονομασίες του. Αποτελεί όμως βασικό οικονομικό παράγοντα στη γεωργική ανάπτυξη της περιοχής.
 
Σήμερα τον ποταμό αυτόν οι μεν [[Άραβες]] τον αποκαλούν '''Ναχρ-αλ-Ααζί''', οι δε [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκοι]] '''Αζι-Νεχρί'''.
 
==Τέχνη==
Στην αρχαία τέχνη ο Ορόντης απεικονίζεται συνήθως ως έφηβος γυμνός που αναδύεται από το νερό στα πόδια του περίφημου χάλκινου αγάλματος της «Τύχης της Αντιοχείας», που ήταν έργο του διάσημου Σικυώνιου γλύπτη Ευτυχίδη. Επίσης ο Ορόντης φέρονταν και στα νομίσματα της πόλης της [[Σικυώνα]]ς.
 
==Πηγές==