Μάρκος Ιούνιος Βρούτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O '''Μάρκος Ιούνιος Βρούτος Καίπιο''' ήταν συγκλητικός στην [[Αρχαία Ρώμη]] και ευνοούμενος του [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιουλίου Καισαρα]]. Στις [[15 Μαρτίου]] [[44 π.Χ.]]<ref>''Μάρτιαι Ειδοί'', το μέσον του μήνα Μαρτίου στο ρωμαϊκό ημερολόγιο</ref>, όταν ο Καίσαρ πήγαινε στηνστη [[Σύγκλητος|Σύγκλητο]] για την τελευταία συνέλευση πριν αναχωρήσει για μια εκστρατεία, η [[συνωμοσία των 60]] που ήταν ο [[Μάρκος Ιούνιος Βρούτος]], ο [[Γάιος Κάσσιος Λογγίνος]], ο [[Δέκιμος Βρούτος Αλβίνος]], ο [[Γάιος Τρεμπόνιος]] και παλιοί οπαδοί του [[Πομπήιος|Πομπήιου]], τον μαχαίρωσαν 23 φορές την ώρα που ήταν μπροστά από το άγαλμα του Πομπήιου. Σύμφωνα με τον μύθο, ενώ ο Καίσαρας έπεφτε νεκρός είπε ''Κι εσύ τέκνον Βρούτε;''.

Ο μύθος επίσης λέει πως μια νύχτα σκοτεινή, ενώ ο Βρούτος συλλογιζόταν στη σκηνή του, ένιωσε κάποιον να μπαίνει μέσα. Έστρεψε τα μάτια του στην είσοδο και είδε ένα φοβερό και αλλόκοτο όραμα, μια τερατώδη και τρομαχτική ανθρώπινη μορφή, να στέκεται σιωπηλή δίπλα του. Όταν ρώτησε "Ποιος από τους ανθρώπους ή τους θεούς είσαι; Τι σ' έφερε σε μένα;", το φάντασμα αποκρίθηκε "Ο κακός σου δαίμονας, Βρούτε. Θα με δεις στους Φιλίππους". Κι ο Βρούτος χωρίς να ταραχτεί απάντησε "Θα σε δω" <ref>''Ω Βρούτε, δαίμων κακός όψει δε με περί Φιλίππους... και ο Βρούτος ου διαταραχθείς. -Όψομαι, είπεν.''. Η φράση είναι γνωστή και ως ''Οψόμεθα εις Φιλίππους'' και προέρχεται από τη βιογραφία του Βρούτου στους ''Βίους Παράλληλους'' (κεφ. 36) του [[Πλούταρχος|Πλουτάρχου]].</ref>.

Μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, οι αρχηγοί της συνωμοσίας έφυγαν απ'από τη Ρώμη κάτω απ' την κατακραυγή του λαού. Ο Βρούτος έμεινε για ένα διάστημα στην [[Αθήνα]], όπου αφιερώθηκε στη μελέτη της φιλοσοφίας και στηντην προετοιμασία της σύγκρουσης για την εξουσία με τηντη Β'Β΄ Τριανδρία. Στις [[Μάχη των Φιλίππων|μάχες στους Φιλίππους]], τοτον Σεπτέμβριο το [[42 π.Χ.]], ο στρατός του Βρούτου και του Κάσσιου συγκρούστηκε με τα στρατεύματα της Β'Β΄ Τριανδρίας, μα ηττήθηκαν. Ακολουθώντας τη μοίρα του Κάσσιου, ο Βρούτος αυτοκτόνησε λίγο μετά τη μάχη πέφτοντας πάνω στο σπαθί του. στις [[23 Οκτωβρίου]] του [[42 π.Χ.]].