Χρήστος Σαρτζετάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αντικατάσταση πιθανότατα ανύπαρκτου εμβλήματος με την επίσημη σημαία του Προέδρου |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
}}
Ο '''Χρήστος Σαρτζετάκης''' ([[Νεάπολη Θεσσαλονίκης]], [[1929]]) είναι ανώτατος [[δικαστής|δικαστικός]]
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στη [[Νεάπολη Θεσσαλονίκης]] το 1929. Ο πατέρας του ήταν
Το [[1963]] υπηρέτησε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, και έγινε γνωστός ως ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του [[βουλευτής|βουλευτή]] της [[αριστερά (πολιτική)|Αριστεράς]] [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]]. Διεξήγαγε την ανάκριση χωρίς να υποκύψει σε πολιτικές πιέσεις που δέχτηκε από την τότε πολιτική και δικαστική εξουσία. Η γενναία στάση του αποτυπώθηκε στην ταινία "Ζ" του Κώστα Γαβρά.
Με εκπαιδευτική άδεια έκανε στο [[Παρίσι]] κατά το διάστημα [[1965]]-[[1967]] μεταπτυχιακές σπουδές στο [[Εμπορικό Δίκαιο]] και το [[Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο]].
Το [[1968]], επί [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]], απολύθηκε από το δικαστικό σώμα και στη συνέχεια συνελήφθη δύο φορές, βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και φυλακίστηκε, χωρίς δίκη
Το [[1976]] συμμετείχε στη σύνθεση του [[Συμβούλιο Εφετών|Συμβουλίου Εφετών]] η οποία απέρριψε το αίτημα της [[Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας|Γερμανίας]] για την [[Έκδοση εγκληματία|έκδοση]] του [[Ρολφ Πόλε]], καταζητούμενου για τρομοκρατική δράση, με το σκεπτικό ότι τα εγκλήματά του είναι [[πολιτικό έγκλημα|πολιτικά]] και ως εκ τούτου η έκδοσή του απαγορεύεται από το ελληνικό [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα]]. Ο [[Εισαγγελέας]] του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά των τριών πλειοψηφησάντων δικαστών (Κ. Αλεξόπουλος, Σ. Βάλλας, Χ. Σαρτζετάκης) γι' αυτή τη απόφαση, γεγονός που θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη παρέμβαση στη δικαστική ανεξαρτησία.<ref name="ios">{{cite web |url=http://www.iospress.gr/ios2003/ios20030302a.htm |title=Δικαστές και πολιτικό έγκλημα |accessmonthday=21 Σεπτεμβρίου |accessyear=2007 |author=«Ιός» |date=2003-03-02 |year=2003 |month=03 |publisher=Ελευθεροτυπία}}</ref>
Γραμμή 44:
Η εκλογή του συνδέθηκε με δύο προβλήματα [[Συνταγματικό Δίκαιο|Συνταγματικού Δικαίου]], τα «χρωματιστά ψηφοδέλτια» και την «ψήφο Αλευρά». Για την ψηφοφορία χρησιμοποιήθηκαν ψηφοδέλτια διαφορετικού χρώματος για κάθε υποψήφιο, κάτι που η τότε [[αξιωματική αντιπολίτευση]] ([[Νέα Δημοκρατία]]) κατήγγειλε ως απόπειρα ακύρωσης του μυστικού χαρακτήρα της ψηφοφορίας, επειδή, όπως υποστήριξε, το χρώμα του κάθε ψηφοδελτίου διακρινόταν από τον ημιδιαφανή φάκελο. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι ο τότε Πρόεδρος της Βουλής [[Γιάννης Αλευράς]] δεν έπρεπε να λάβει μέρος στην ψηφοφορία ως εκτελών χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας μετά την πρόωρη παραίτηση του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]]<ref>Κατά του δικαιώματος ψήφου του Προέδρου της Βουλής όταν εκτελεί χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας Αθανάσιος Ράικος, ''Συνταγματικό Δίκαιο'', τόμος Α' τεύχος Β', 1η Έκδ. 1990, σελ. 300 κ. εξ.</ref>.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Προέδρου της Δημοκρατίας
Μετά το [[1990]] έχει αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από την δημόσια ζωή αν και αρθρογραφεί τακτικά σε εφημερίδες και δημοσιεύει κείμενα στην ιστοσελίδα του.
|