Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
| πρωτότυπο_όνομα_βιβλίου = Den Lille Pige med Svovlstikkerne.
| όνομα_ελληνικής_μετάφρασης = Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα.
| εικόνα = [[Image:The Little Match Girl - Bayes 1889.jpg|
| λεζάντα = ''A. J. Bayes'', 1889
| συγγραφέας = Hans Christian Andersen
<small>(2 Απριλίου 1805, [[Οντένσε]] - 4 Αυγούστου 1875, [[Κοπεγχάγη]])</small> | είδος = [[Διήγημα]]
| εκδότης =
Γραμμή 13 ⟶ 15 :
| χώρα_προέλευσης = Δανία
| γλώσσα = Δανική
| πρώτη_έκδοση = Δεκέμβριος 1845,
για το ημερολόγιο του 1846 <br /> <small>(''Dansk Folkekalender for 1846'')</small> | ISBN =
| προηγούμενο_βιβλίο_σειράς =
Γραμμή 24 ⟶ 28 :
Μία κρύα Παραμονή Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι μιάς χιονισμένης πόλης - χαρούμενοι και ζεστά ντυμένοι, φορτωμένοι με ψώνια και δώρα - βάδιζαν βιαστικοί προς τα γιορτινά τους σπίτια, αγνοώντας μία μικρή ορφανή πλανόδια πωλήτρια. Με σβησμένη φωνή, ψιθύριζε αχνά πως δεν ζητιάνευε αλλά πως πουλούσε σπίρτα για να ζήσει. Τότε μια άμαξα πέρασε γρήγορα και η μικρή μόλις που πρόλαβε να τραβηχτεί στην άκρη του δρόμου. Το ένα της τσόκαρο τινάχτηκε μακριά - ένα αγόρι κουκουλωμένο ζεστά το πήρε και έφυγε τρέχοντας - ενώ τα σπίρτα έπεσαν από την ποδιά της και σκορπίστηκαν στον υγρό δρόμο. Το κοριτσάκι γονάτισε στο χιόνι και άρχισε να μαζεύει ένα-ένα τα μουσκεμένα σπίρτα. Αυτά ήταν όλο το βιός και όλος ο κόσμος της, αφού γονείς, σπίτι, οικογένεια ήταν μία μακρινή ανάμνηση γι' αυτή.
Έκανε παγωνιά, αλλά φοβόταν να γυρίσει στην τρώγλη
Το κοριτσάκι πέθανε και η γιαγιά της μετέφερε το πνεύμα της στον παράδεισο. Το επόμενο πρωί περαστικοί βρήκαν το νεκρό παιδί στην γωνιά, τριγυρισμένο από αναρίθμητα καμένα σπίρτα.
Γραμμή 31 ⟶ 35 :
Η πηγή της ιστορίας ήταν μία ευρέως δημοφιλής ξυλογραφία του Δανού καλλιτέχνη ''Johan Thomas Lundbye'' που απεικονίζει ένα φτωχό παιδί να πουλάει σπίρτα και η οποία τυπώθηκε στο ημερολόγιο του 1843. Πολλές απεικονίσεις του έργου είχαν σταλεί στον Άντερσεν από τον εκδότη του ημερολογίου, ζητώντας του να γράψει μία ιστορία γύρω από αυτό.
Μία άλλη πηγή έμπνευσης θα μπορούσε να είναι το ταξίδι του Άντερσεν στην [[Μπρατισλάβα]] (σλοβακικά: ''Bratislava''), το 1841, όπου έγινε μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο η πόλη
|