ARPANET: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
==Ιστορία==
Για περισσότερες λεπτομέρειες στο θέμα, δείτο [http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Internet History of the Internet]
===Τεχνολογία===
Υποστήριξη για IMP σε IMP κυκλώματα μέχρι 230.4 kbit/s προστέθηκε το 1970, αν και σκέψεις σχετικά με το κόστος και την επεξεργαστική ισχύ των IMP σήμαινε ότι στην πράξη αυτή η ικανότητα δεν χρησιμποιήθηκε ενεργά.
Το ξεκίνημα του 1971 είδε τη χρήση μιας μια νέας τεχνολογίας IMP ( non-ruggedized ) που ήταν σημαντικά πιο 'ελαφρείς'.
Μπορούσε επίσης να διαμορφωθεί σαν Terminal Interface Processor (TIP)το οποίο παρείχε υποστήριξη [[terminal server]] μέχρι 63 [[ASCII]] σειριακά τερματικά μέσω ενός ελεγκτή πολλών γραμμών (multi - line) στη θέση ενός από τους host<ref>{{cite journal |title= Arpanet's first access control |journal= IEEE Annals of the History of Computing |issn= 1058-6180 |author= [[Peter T. Kirstein]] |url= http://muse.jhu.edu/journals/ahc/summary/v031/31.3.kirstein.html }}</ref>. Το 316 χαρακτηρίζονταν από ένα μεγαλύτερο βαθμό ενσωμάτωσης από το 516, που το έκανε λιγότερο ακριβό και πιο εύκολο στη συντήρηση. Το 316 διαμορφώνονταν με 40 kB κύριας μνήμης για ένα TIP. Το μέγεθος της κύριας μνήμης αργότερα αυξήθηκε στα 32 kB για τα IMP και 56 kB για τα TIP.
Το 1975
==Λογισμικό και πρωτόκολλα==
Το αρχικό σημείο για την επικοινωνία host-to-host ήταν το 1822 πρωτόκολλο [http://en.wikipedia.org/wiki/BBN_Report_1822 BBN report 1822]. το οποίο καθόριζε τη μετάδοση των μηνυμάτων σε έναν IMP. Η διαμόρφωση (φορμάτ) του μυνήματος σχεδιάστηκε ώστε να λειτουργεί με ένα ευρή φάσμα αρχιτεκτονικών υπολογιστών. Ένα μύνημα 1822 αρχικά αποτελούνταν από τον τύπο του μυνήματος, έναν αριθμό διεύθυνσης του host (numeric host address) και ένα πεδίο δεδομένων. Για να στείλει ένα μύνημα δεδομένων σε έναν άλλον host, ο host που μετέδιδε το μήνυμα διαμόρφωνε το μύνημα δεδομένων περιλαμβάνοντας τη διεύθυνση προορισμού του host και το μύνημα στέλνονταν, κατόπιν μετέδιδε το μύνημα μέσω της διασύνδεσης 1822 του υλικού. Το IMP παρέδιδε το μύνημα στη διεύθυνση προορισμού, είτε παραδίδοντάς το σε έναν τοπικά συνδεδεμένο host ή σε έναν άλλον IMP. Όταν τελικά το μύνημα παραδίδονταν στη διεύθυνση του host, ο λαμβάνον IMP εξέπεμπε ένα αναγνωριστικό Ready for Next Message (RFNM), στον αποσταλλόντα host IMP.<br />
| |||