Ζακ Φερρόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Το [[1946]] απολύθηκε από τον Στρατό για να αρχίσει την σταδιοδρομία του ως οικογενειακός γιατρός, αρχικά στην ύπαιθρο του [[Κεμπέκ]], και κατόπιν στο [[Μόντρεαλ]]. Το [[1952]], νυμφέφθηκε την Μαντλίν Λαβαλλέ (Madeleine Lavallée), με την οποία απέκτησε δύο κόρες ([[1953]], [[1956]]) και έναν γιο ([[1958]]). Το [[1958]] ήταν υποψήφιος βουλευτής του ομοσπονδιακού [[σοσιαλισμός|Σοσιαλδημοκατικού]] Κόμματος του [[Καναδάς|Καναδά]] (μετέπειτα Νεοδημοκρατικό Κόμμα του Καναδά), αλλά δύο χρόνια μετά το εγκατέλειψε για να υποστηρίξει το κίνημα για την ανεξαρτησία του [[Κεμπέκ]]. Το [[1963]], μαζί με μερικούς φίλους και συγγενείς, ίδρυσε το Κόμμα Ρινόκερως, με στόχο να χλευάσει την [[Καναδάς|καναδική]] πολιτική σκηνή. Το [[1969]] προσχώρησε στο εθνικιστικό Κόμμα του Κεμπέκ (Parti Québécois), και τον Δεκέμβριο του [[1970]] μεσολάβησε για την σύλληψη των μελών του Μετώπου για την Απελευθέρωση του Κεμπέκ (Front de Libération du Québec), που δολοφόνησαν τον επαρχιακό υπουργό και παλιό συμμαθητή του, Πιέρ Λαπόρτ. Το [[1980]] υπέγραψε την δήλωση 150 διανοουμένων υπέρ της απόσχισης του Κεμπέκ από τον [[Καναδάς|Καναδά]].
 
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το [[1949]], με το θεατρικό έργο ''Το τέρας'' (''L'Orge'') και δύο χρόνια αργότερα άρχισε να γράφει ένατακτικά λογοτεχνικόστην ημερολόγιο με τίτλοεπιθεώρηση ''ΙατρικέςInformation καιmédicale Παραϊατρικέςet Πληροφορίεςparamédicale'', (''Informationμία médicaleσυνεργασία etπου paramédicale'')έμελε να κρατήσει τριάντα χρόνια. Ακολούθησαν τα θεατρικά έργα: ''Η γενειάδα του Φρανσουά Ερτέλ'' (''La barbe de François Hertel'', [[1953]];), ''Η Ντοντού'' ή ''Βραβείο της Ευτυχίας'' (''La Dodu'' ou ''Prix du bohneur'', [[1956]]), ''Η θεία Ελίζ'' ή ''Βραβείο της Αγάπης'' (''Tante Élise'' ou ''Prix de l'amour'', [[1956]], κ.ά. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο ''Ιστορίες μιας αβέβαιης χώρας'' (''Contes d'un pays incertain'') κυκλοφόρησε το [[1962]]. Συνολικά έγραψε δεκαέξι μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων, μεταξύ των οποίων ''Παπά Μπος'' (''Papa Boss'', [[1966]]), ''Ο ουρανός του Κεμπέκ'' (''Le ciel du Québec'', [[1969]]), ''Η αγριοκερασιά'' (''L'Amélanchier'', [[1970]]), ''Ο Άγιος Ηλίας'' (''Le Saint-Élias'', [[1972]]), κ.λπ. Με το έργο του και την πολιτική του στάση, συμμετείχε στην «Ήσυχη Επανάσταση», την κοινωνική μεταμόρφωση του [[Κεμπέκ]], που από κοινωνία οπισθοδρομική ελεγχόμενη από την [[Καθολική Εκκλησία]] και την ανώτερη [[αγγλική γλώσσα|αγγλόφωνη]] τάξη, εξελίχθηκε σε κοινωνία εθνική, αλλά και ταυτοχρόνως καταναλωτική και αποκομμένη από τις ρίζες της. Για το συγγραφικό του έργο, τιμήθηκε με το Βραβείο του Κυβερνήτη του [[Καναδάς|Καναδά]] ([[1964]]) και με πολλά άλλα βραβεία.
 
Τα πιο πολλά πεζογραφήματα του Φερρόν έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες — κυρίως στα [[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] — αλλά, δυστυχώς, κανένα απ' αυτά δεν έχει μεταφραστεί στα [[ελληνική γλώσσα|ελληνικά]].
Γραμμή 14:
[[Κατηγορία:Κεμπέκ|Φερρον Ζακ]]
[[Κατηγορία:Λογοτέχνες|Φερρον Ζακ]]
 
[[en:Jacques Ferron]]
[[fr:Jacques Ferron]]