Ρούντολφ Κλαούζιους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο Κλαούζιους γεννήθηκε στο Κέσλιν (Köslin) της [[Πρωσία|Πρωσίας]] (τότε τμήμα της Γερμανίας, σημερινό Koszalin της [[Πολωνία]]ς) στις 2 Ιανουαρίου 1822.<ref name=brit>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/120559/Rudolf-Clausius Encyclopedia Brittanica]</ref> Πατέρας του ήταν ο αιδεσιμώτατος C. E. G. Clausius, μέλος του Σχολικού Συμβουλίου της Βασιλικής Κυβέρνησης, ο οποίος ίδρυσε ένα μικρό ιδιωτικό σχολείο και έγινε διευθυντής του, ενώ παράλληλα εκτελούσε και χρέη ιερέα του. Η οικογένεια ήταν πολυμελής και ο Ρούντολφ ήταν ο έκτος γιος της. Αρχικά παρακολούθησε μαθήματα στο σχολείο του πατέρα του, αλλά αργότερα φοίτησε στο Γυμνάσιο του [[Στετίν]] (Szczecin), όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1840.<ref name=mac>[http://www-history.mcs.st-and.ac.uk/Biographies/Clausius.html University of St Andrews, Scotland: John J O'Connor and Edmund F Robertson, ''The MacTutor History of Mathematics archive'']</ref>
 
Στη συνέχεια γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του [[Βερολίνο|Βερολίνου]] (1840) χωρίς να έχει αποφασίσει ποιον τομέα θα ακολουθήσει. Για ένα διάστημα ενδιαφέρθηκε σοβαρά για την [[Ιστορία]], αλλά τελικά αποφάσισε ότι τον ενδιέφεραν περισσότερο τα [[μαθηματικά]] και η [[φυσική]]. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε αυτούς τους τομείς το Πάσχα του 1844 και δίδαξε επί ένα χρόνο ως δόκιμος καθηγητής στο "Frederic-Werder Gymnasium", όπου ανέλαβε τις προχωρημένου επιπέδου τάξεις των μαθηματικών και της φυσικής. Το 1846 εισήλθε στο Βασιλικό Σεμινάριο "Boeck's Royal Seminary" για ανώτερες σπουδές και στις 15 Ιουλίου 1848 έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του [[Χάλλε]] με "eximia cum laude" (εξαίρετο μετ' επαίνων). Ο τίτλος της διατριβής του ήταν "de iis Atmosphaerae Particulis quibus Lumen reflectitur" (σε ελεύθερη απόδοση "περί των σωματιδίων που ανακλούν το φως στην ατμόσφαιρα"). Το 1850 γίνεται καθηγητής στην Βασιλική Σχολή Πυροβολικού και Μηχανικού στο [[Βερολίνο]] και υφηγητής (Privatdozent) στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ενώ το 1855 προσκαλείται και αναλαμβάνει καθήκοντα καθηγητή στο Πολυτεχνείο της [[Ζυρίχη]]ς (Eidgenössische Technische Hochschule Zürich συντομ. ETH Zürich), στο οποίο παρέμεινε ως το 1867.<ref name=js/> Ο ίδιος εξέφρασε τη λύπη του που άφηνε το συγκεκριμένο ίδρυμα, αλλά ένιωθε μεγάλη νοσταλγία για την πατρίδα του. Αρχικά μετέβη στο [[Βίρτσμπουργκ]] ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της πόλης και στη συνέχεια στη [[Βόννη]], αφού στο ενδιάμεσο αρνήθηκε τη θέση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του [[Μόναχο|Μονάχου]]. Τα επερχόμενα πολιτικά γεγονότα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή του.
 
Όταν ξέσπασε ο Γαλλογερμανικός πόλεμος ο Κλαούζιους, όντας θερμός Γερμανός πατριώτης, κατατάχτηκε στο στρατό παρά το ότι ήταν σχεδόν πενήντα ετών και τραυματίστηκε στο πόδι, γεγονός που του στοίχισε σχεδόν μόνιμη ελαφρά αναπηρία. Για τις υπηρεσίες του στον Πόλεμο έλαβε τον [[Σιδηρούς Σταυρός|Σιδηρό Σταυρό]].
<!---->