Μικρός Κύων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

'''Κύων Μικρός''' ([[Λατινικά]]: '''Canis Minor''', [[συντομογραφία]]: '''CMi''') είναι [[αστερισμός]] που σημειώθηκε πρώτη φορά στην [[αρχαιότητα]] από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]] και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η [[Διεθνής Αστρονομική Ένωση]]. Είναι αστερισμός το νότιο σύνορο του οποίου εφάπτεται σχεδόν στον [[ουράνιος ισημερινός|ουράνιο ισημερινό]] κι έτσι βρίσκεται όλος σχεδόν στο βόρειο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας. Ο Μικρός Κύων συνορεύει με 4 άλλους αστερισμούς: τους [[Δίδυμοι (αστερισμός)|Διδύμους]], τον [[Μονόκερως (αστερισμός)|Μονόκερω]], την [[Ύδρα (αστερισμός)|Ύδρα]] και τον [[Καρκίνος (αστερισμός)|Καρκίνο]]. Είναι ορατός από την [[Ελλάδα]] τα χειμωνιάτικα βράδια και στις αρχές της άνοιξης. Το όνομά του σημαίνει «μικρό σκυλί».

 

== Ονομασίες και ιστορία ==

 

 

Για τους λάτρεις της μυθολογίας ήταν ο σκύλος του [[Ακταίων|Ακταίωνος]] ή ένα από τα σκυλιά της [[Άρτεμις|Αρτέμιδος]], ή ακόμα ο ίδιος ο [[Άνουβις]] των Αιγυπτίων. Αλλά για τους περισσότερους ήταν το δεύτερο κυνηγόσκυλο του [[Ωρίωνας (μυθολογία)|Ωρίωνα]]. Ο [[Φιρμικός]] ονομάζει τον Μικρό Κύνα '''''Αργίωνα''''', προφανώς από τον [[Άργος (μυθολογία)|Άργο]]. Εναλλακτικά, θεωρούσαν πως αντιπροσώπευε το αγαπημένο σκυλάκι της [[Ωραία Ελένη|Ελένης]] που χάθηκε στον [[Πορθμός του Ευρίπου|Πορθμό του Ευρίπου]], για το οποίο προσευχήθηκε να το ξαναζήσει ο Δίας στον ουρανό.