Οι Αλεξανδρινοί φιλόλογοι [[Αριστοφάνης απόο τo ΒυζάντιοΒυζάντιος]] και [[Αρίσταρχος από τη Σαμοθράκη]] εξέδωσαν τα ποιήματα του Ανακρέοντα σε 5 βιβλία. Η θέση του στον Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών ποιητών ήταν δίπλα στον [[Αλκαίος|Αλκαίο]] και τη [[Σαπφώ]]. Ήδη η Αρχαιότητα είχε επαινέσει την πλούσια σε αποχρώσεις και παραστατικότητα απλή [[Ιωνική διάλεκτος|ιωνική του διάλεκτο]]. Όσο για τη μορφή των ποιημάτων του ο Ανακρέοντας χρησιμοποίησε κυρίως [[Ίαμβος|ιάμβους]], χοριάμβους, γλυκώνειους και φερεκράτειους.<ref>Λυπουρλής Δ., ό.π., 141.</ref>
Ως ''Aνακρεόντεια'' λογίζονται στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας:
