Δημήτριος Καρατάσος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση |
Αναίρεση έκδοσης 2807243 από τον 79.131.251.128 (Συζήτηση χρήστη:79.131.251.128) |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Δημήτριος''' ή '''Τσάμης Καρατάσος''' (1798-1861), ήταν Αγωνιστής - οπλαρχηγός στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], που έδρασε στην περιοχή της [[Νάουσα Ημαθίας|Νάουσας]] κα αργότερα υπασπιστής του ΄[[Όθων]]α<ref>[http://books.google.com/books?id=WHppAAAAMAAJ&q=Macedonian+rebellion+of+1854&dq=Macedonian+rebellion+of+1854&client=firefox-a&pgis=1 Βαλκανικές Σπουδές 2, Ίδρυμα μελετών Χερσονήσου του Αίμου, "Why wars widen", Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 1976 σελ. 49–50]</ref>
Ο ''Καρατάσος'', γιος του επίσης αγωνιστή [[Αναστάσιος Καρατάσος|Αναστάσιου Καρατάσου]] που πρωτοστάτησε ως οπλαρχηγός, γεννήθηκε το 1798 στο [[Στενήμαχος Ημαθίας|Διχαλεύρι]] (Στενήμαχος σήμερα), του [[Νομός Ημαθίας|νομού Ημαθίας]]. Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, έλαβε μέρος νεότατος, ακολουθώντας τον πατέρα του, πολεμώντας πρώτα στη Νάουσα και μετά την καταστροφή της Νάουσας, στη [[Στερεά Ελλάδα]]. Το [[1828]], ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές στη Στερεά Ελλάδα, εναντίον των [[Οθωμανοί|Οθωμανικών]] δυνάμεων.
Ήταν, όπως κι ο πατέρας του, οπαδός της Ελληνοσερβικής συμμαχίας, με σκοπό την αποτίναξη της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικής επικυριαρχίας]]. Μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, ο ''Τσάμης Καρατάσος'' συνέχισε τις προσπάθειες για την απελευθέρωση της [[Μακεδονία|Μακεδονίας]], συμμετέχοντας αργότερα στη νέα επανάσταση της [[Χαλκιδική|Χαλκιδικής]], το 1854, της οποίας και ήταν ένας από τους βασικούς υποκινητές της<ref>[http://books.google.com/books?client=firefox-a&id=WHppAAAAMAAJ&dq=tsiamis+chalkidiki&q=tsiamis+chalkidiki&pgis=1#search_anchor Βαλκανικές Σπουδές, Ίδρυμα μελετών Χερσονήσου του Αίμου, "Why wars widen", Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 1976]</ref>, γνωστός με το προσωνύμιο "Γερο-Τσάμης"<ref>[http://books.google.com/books?id=WHppAAAAMAAJ&q=Macedonian+rebellion+of+1854&dq=Macedonian+rebellion+of+1854&client=firefox-a&pgis=1 Βαλκανικές Σπουδές, Ίδρυμα μελετών Χερσονήσου του Αίμου, "Why wars widen", Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 1976, Σελ. 49-50]</ref>.
Συγκεκριμένα αναλαμβάνοντας ο [[Όθων]]ας Βασιλεύς της Ελλάδος και εκτιμώντας την μεγάλη του προσφορά τον προσέλαβε υπασπιστή του. Το [[1847]] όταν χρειάστηκε να του δοθεί επίσημο διαβατήριο για την επίσκεψη περιοχών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων και την Κωνσταντινούπολη, ο τότε πρέσβης της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]] στην Αθήνα, [[Κωστάκης Μουσούρος]], αρνήθηκε να του χορηγήσει με το αιτιολογικό ότι ήταν [[persona non grata]]. Αυτό θεωρήθηκε προσβολή στο πρόσωπο του Βασιλέως Όθωνα όπου σε επικείμενη δεξίωση των Ανακτόρων που παρευρέθη ο Κ. Μουσούρος, κατόπιν πρόσκλησης, ο Όθωνας τον επιτίμησε έντονα παρουσία όλων. Με υποκίνηση τότε του παριστάμενου Άγγλου πρέσβη Λάιον, (που άδραξε την ευκαιρία για υποκίνηση νέου επεισοδίου σε βάρος του Όθωνα), ο Κ. Μουσούρος αποχώρησε από τη δεξίωση όπου και ξέσπασαν τα λεγόμενα [[Μουσουρικά]] που είχαν ως επακόλουθο τη διακοπή για ένα περίπου έτος των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.<br />
Παρά ταύτά την περίοδο 1844-1853, ο Καρατάσος ταξίδευσε στις [[Σέρβοι|Σερβικές]] κοινότητες της [[Τεργέστη|Τεργέστης]] και των [[Σκόπια|Σκοπίων]], με σκοπό να βρει υποστήριξη για τον κοινό σκοπό. Οι διαβουλεύσεις του, ήταν ημιεπίσημες, προσπαθώντας έτσι να διερευνήσει και να καλλιεργήσει κλίμα συνεργασίας, στη σφαίρα της μυστικής διπλωματίας.
Οι επαναστάσεις των Μακεδόνων είχαν την υποστήριξη του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], που πίστευε ότι η απελευθέρωση της Μακεδονίας και άλλων περιοχών της Ελλάδας είναι δυνατή, ελπίζωντας σε [[Ρώσοι|Ρωσική]] στήριξη<ref>[http://books.google.com/books?id=WHppAAAAMAAJ&q=Macedonian+rebellion+of+1854&dq=Macedonian+rebellion+of+1854&client=firefox-a&pgis=1 Βαλκανικές Σπουδές, Ίδρυμα μελετών Χερσονήσου του Αίμου, "Why wars widen", Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 1976]</ref>. Η επανάσταση, όμως απέτυχε, δημιουργώντας εντάσεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις τα προσεχή χρόνια.
Ο ''Καρατάσος'' ήταν πεπεισμένος ότι μόνο μια Ελληνοσερβική συμφωνία θα μπορούσε να επιταχύνει τη διαδικασία αποχώρησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τα [[Βαλκάνια]]. Το 1859 άρχισε να δημοσιεύει τις προτάσεις του σε άρθρα εφημερίδας, ενώ προσπαθούσε να προσεγγίσει τους εκπροσώπους των Σερβικών κοινοτήτων στην [[Ελλάδα]], προκειμένου να τον υποστηρίξουν και να τον βοηθήσουν στο σκοπό του. Ο Όθων ήταν θετικός και επικροτούσε αυτές τις επαφές. Έτσι το 1861, μετέβη στο [[Βελιγράδι]] για να υπογράψει την πρώτη επίσημη συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες. Κατά την παραμονή του εκεί, πέθανε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες (πιθανόν από κάποια αρρώστια), ενώ σχεδίαζε κοινή εξέγερση [[Έλληνες|Ελλήνων]] και [[Σέρβοι|Σέρβων]]. Μετά από μερικούς μήνες, ο [[Όθων της Ελλάδας|Όθων]] αποπέμφθηκε από τις [[Μεγάλες Δυνάμεις]] κυρίως των Άγγλων, λόγω λαϊκής εξέγερσης, που υπόψη υποκίνησαν οι ίδιες, κι έτσι η Ελληνοσερβική συμμαχία, έπρεπε να περιμένει 25 χρόνια, μέχρι να υπογραφεί η πρώτη συμφωνία το 1887, από τον Έλληνα πρωθυπουργό [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαο Τρικούπη]] και το Σέρβο ομόλογό του.
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
| |||