Κροστάνδη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: diq:Kronstadt |
|||
Γραμμή 29:
Ο στόλος της Κροστάνδης ήταν από τις κύριες δυνάμεις που στήριξαν την [[Ρωσική Επανάσταση|Οκτωβριανή Επανάσταση]] του 1917, ήταν όμως και αυτοί που αμφισβήτησαν "εκ των έσω" το καθεστώς που διαμορφώθηκε από αυτήν, μαζικότερα από κάθε άλλον.
Την 1/3/1921 περίπου 16.000 ναύτες, στρατιώτες και πολίτες της Κροστάνδης οργάνωσαν ανοικτή συνέλευση, η οποία ομόφωνα απαίτησε περισσότερες πολιτικές ελευθερίες, τερματισμό του ''πολεμικού κομμουνισμού'', ελευθερία δράσης για τα μικρότερα σοσιαλιστικά κόμματα και περιορισμό των μέτρων κατά της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας. Επρόκειτο για ευθεία αμφισβήτηση του νέου καθεστώτος από τις ίδιες τις δυνάμεις που το ανέδειξαν. Η απάντηση των μπολσεβίκων ήταν δυναμική: έξι ημέρες αργότερα ο [[Λέων Τρότσκι]], παρά το γεγονός ότι μειοψήφισε στην ψηφοφορία της Κεντρικής Επιτροπής όντας αντίθετος με την επέμβαση, ως αρχηγός του [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινου Στρατού]] πειθάρχησε στην απόφαση του Κόμματος, κι έτσι έστειλε στην Κροστάνδη δύναμη 50.000 ανδρών από το Πέτρογκραντ (Αγ. Πετρούπολη) υπό τη διοίκηση του Μιχαήλ Τουχατσέφσκι. Υπό κανονικές συνθήκες η κατάληψη του νησιού θα ήταν αδύνατη, δεδομένης της απόλυτης ναυτικής υπεροχής των εξεγερμένων. Αλλά η παγωμένη θάλασσα τους στέρησε αυτό το πλεονέκτημα, δίνοντας στους άνδρες του Τουχατσέφσκι τη δυνατότητα να κινηθούν επάνω στον πάγο ως στρατός ξηράς.
Οι μάχες κράτησαν έως τις 17 Μαρτίου, όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την πόλη με βαρύτατες απώλειες (περίπου το 1/5 της δύναμής του). Μεγάλος αριθμός εξεγερμένων εκτελέσθηκε επί τόπου ή μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα στη [[Σιβηρία]], ενώ άλλοι διέφυγαν στη Φινλανδία. Παρά την ήττα του όμως, ο φόβος για νέα κινήματα σαν αυτό την Κροστάνδης ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν το [[Λένιν]] να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις (Νέα Οικονομική Πολιτική).
| |||