Πρωτεϊνουρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Petef (συζήτηση | συνεισφορές) |
Petef (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 38:
* Τοξιναιμία της κύησης
* Τοξικός ερεθισμός του νεφρού από πρόσληψη ουσιών όπως ο [[υδράργυρος]], ο [[μόλυβδος]] κ.λπ.
===Εμφάνιση μικρού βαθμού πρωτεϊνουρίας (μικρότερη από
* Χρόνια πυελονεφρίτιδα
* Πολυκυστική νόσος
Γραμμή 106:
# Προσθέτονται στο σωληνάριο 2 ml θεοσαλικυλικό οξύ 7%.
# Ανακίνηση.
# Σε 10 λεπτά ολοκληρώνεται η αντίδραση.<br />
Η μορφή αναγραφής των αποτελεσμάτων βασίζεται στον παρακάτω πίνακα:
Γραμμή 126:
|}
Το όριο ανίχνευσης της μεθόδου είναι 5
===Ημιποσοτικές μέθοδοι===
Γραμμή 135:
Υπάρχουν δύο κύρια είδη αναλυτών: οι αναλυτές που αναγνώσουν ταινίες ούρων και αυτοί που επιδέχονται άμεσο μη φυγοκεντρημένο δείγμα ούρων. Η τεχνολογία στην οποία βασίζεται η ανάγνωση των ταινιών αλλά και των αναλυτών μη φυγοκεντρημένου δείγματος είναι η ανακλασιμετρία.<br />
====Ηλεκτροφόρηση Λευκωμάτων====
Όταν η ποσότητα των πρωτεϊνών των ούρων είναι μεγαλύτερη από 1,5
====Ανίχνευση Λευκώματος Bence-Jones====
Η τεχνική ανίχνευσης στηρίζεται στην ιδιότητα που έχει το λεύκωμα Bence-Jones να πήζει σε θερμοκρασία 60<sup>ο</sup> C, να διαλύεται σε θερμοκρασία βρασμού και να επανεμφανίζεται στους 40 - 50<sup>ο</sup> C. Οι περισσότερες δοκιμασίες για παρουσία πρωτεϊνών στα ούρα δίνουν θετικά αποτελέσματα, όταν οι συγκεκριμένες πρωτεΐνες υπάρχουν σε μεγάλα ποσά στα ούρα. Η πιο κατάλληλη μέθοδος για την ανίχνευσή του είναι η ανοσοκαθήλωση.
|