Ιδανικό αέριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας "Αεροστατική" (HotCat) |
Μερικές αλλαγές και τροποποιήσεις. |
||
Γραμμή 1:
Το '''ιδανικό αέριο''' αποτελεί ένα μοντέλο, χρήσιμο για να μελετηθούν κατά προσέγγιση οι ιδιότητες και η συμπεριφορά των [[αέριο|αερίων]]. Σε ένα πρώτο επίπεδο, ιδανικό αέριο ονομάζεται εκείνο που επαληθεύει τους
: <math>
όπου
Η παραπάνω εξίσωση ονομάζεται '''εξίσωση ελαστικότητας''' ή '''γενική εξίσωση της κατάστασης''' του αερίου και παρέχει την σχέση που συνδέει τα τρία χαρακτηριστικά στοιχεία του δηλαδή πίεση, ειδικό όγκο και θερμοκρασία του και ισχύει για οποιαδήποτε κατάσταση του αερίου.▼
*'''Ρ''' η απόλυτη [[πίεση]]
*'''V''' ο ειδικός [[όγκος]]
*'''Τ''' η απόλυτη [[θερμοκρασία]]
*'''n''' ο αριθμός των [[γραμμομόριο|γραμμομορίων]]
*'''R''' η παγκόσμια σταθερά των αερίων
*'''k<sub>B</sub>''' η σταθερά του Μπόλτζμαν
▲
Πιο συγκεκριμένα, οι παραδοχές που γίνονται για το ιδανικό αέριο είναι οι εξής:
*Τα μόρια που το αποτελούν είναι σημειακά και πεπερασμένης μάζας.
*Τα μόρια συγκρούονται μεταξύ τους σύμφωνα με τους νόμους [[κρούση|κρούσης]] των σφαιρών. Σε συνδυασμό με το σημειακό χαρακτήρα των σωματιδίων, αυτό σημαίνει ότι θεωρούμε τις κρούσεις πάντα μετωπικές, όπου το μόνο που μεταβάλλεται είναι το μέτρο και η φορά (όχι όμως η διεύθυνση) της ταχύτητας των σωματιδίων. Οι κρούσεις είναι ελαστικές οπότε το σύνολο της κινητικής ενέργειας των μορίων διατηρείται.
*Τα μόρια δεν αλληλεπιδρούν με κανέναν άλλο τρόπο μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν δηλαδή, για παράδειγμα, ηλεκτρικές δυνάμεις έλξης ή άπωσης.
Τα πραγματικά αέρια αποκλίνουν από αυτό το μοντέλο, καθώς δεν είναι σημειακά, και οι κρούσεις και αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους είναι
===Δείτε επίσης===
| |||