Σύμβαση του Άκκερμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 13:
[[Αρχείο:MahmutII.jpg|thumb|right|180px|Ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β΄]]
Τόσο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία με την τότε κατάσταση που επικρατούσε όσο και για τον ίδιο τον Σουλτάνο η αποδοχή των όρων του ρωσικού τελεσιγράφου είχε καταστεί αμείλικτη ανάγκη.<br />
Ο Σουλτάνος [[Μαχμούτ Β΄]] την εποχή εκείνη είχε στρέψει όλη του τη προσοχή στην εξόντωση των [[Γενίτσαροι|Γενιτσάρων]], οι δε Ηγεμονίες ήταν σχεδόν έρημες από τουρκικά στρατεύματα, ένα μεγάλο μέρος των οποίων απασχολούνταν στην Επανάσταση των Ελλήνων, καθώς και στις ανατολικές περιοχές της Αυτοκρατορίας, αλλά ούτε και χρόνος υπήρχε για συγκρότηση και οργάνωση νέων στρατιωτικών μονάδων για την αντιμετώπιση του ρωσικού κινδύνου. Επί πλέον, το γεγονός ότι αυτότο τελεσίγραφο δεν ανέφερε τίποτα περί του ελληνικού ζητήματος, που βρισκόταν σε εξέλιξη, ανάγκασε τελικά την Υ. Πύλη να ενδώσει και ν΄ αποδεχθεί τους όρους του, υπακούοντας εν προκειμένω και στις παραινέσεις της Αυστρίας προς αποφυγή νέου ρωσοτουρκικού πολέμου. Την αυτή όμως θέση φέρεται να υποστήριξαν και οι λοιποί αντιπρόσωποι των άλλων [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων Δυνάμεων]] όπως και αυτός της Αγγλίας.
 
Αποτέλεσμα αυτών ήταν τελικά η Υ. Πύλη ν΄ απαντήσει θετικά στο ρωσικό τελεσίγραφο με αποδοχή των όρων, δηλώνοντας την αποδοχή της με πράξη στις 11 Μαΐου (ν.ημερ.), όπου και έσπευσε να γνωρίσει τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς τις άλλες Δυνάμεις, αναγγέλλοντας την προσεχή έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη δήλωση ότι ο Σουλτάνος σκοπεύει να ενεργήσει "''μετ΄ αποφασιστικότητας και ενεργητικότητας εφόσον δύναται να οδηγήσει σε ασφαλή επιτυχία''".
Γραμμή 40:
Μετά την υπογραφή της συνθήκης αυτής η Ρωσία κατείχε πλέον δύο πολύ σοβαρά έγγραφα που αφορούσαν την Βαλκανική. Το Πρωτόκολλο της Πετρούπολης, που είχε συνάψει με την Αγγλία και που αφορούσε την Ελλάδα, και που παρέμενε μυστικό, και την παρούσα Συνθήκη Άκκερμαν που αφορούσε τη Σερβία και την Μολδοβλαχία.
 
== Εξελίξεις ==
[[Image:Navarino.jpg|thumb|Φλεγόμενος ο τουρκικός στόλος στον όρμο του Ναυαρίνου, 20 Οκτ. 1827]]
Μετά τη συνομολόγηση και επικύρωση της εν λόγω συνθήκης, όπου και άρχισαν να τρέχουν οι προθεσμίες εκτέλεσης των συμφωνημένων, ένα χρόνο ακριβώς μετά, στις [[20 Οκτωβρίου]] του [[1827]] συνέβη η [[Ναυμαχία του Ναυαρίνου]] με καταστρεπτικές συνέπειες του οθωμανικού στόλου. Το γεγονός ότι σ΄ αυτή συμμετείχε και η Ρωσία εξώθησε τον Σουλτάνο να αποκηρύξει τη σύμβαση αυτή "ως μη υπάρχουσα" καθώς και άλλες συνθήκες που είχαν συνομολογηθεί με τις άλλες Δυνάμεις.<br />
Συνέπεια αυτού ήταν να ακολουθήσει ο [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1828–1829)]] που ξεκίνησε στις [[26 Απριλίου]] του [[1828]].
 
== Σημειώσεις ==