Σαρλ Γκουνό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στο [[Παρίσι]], όπου ο πατέρας του, [[Φρανσουά Λουί Γκουνώ|Φρανσουά Λουί]], εργαζόταν ως καλλιτέχνης και η μητέρα του ήταν πιανίστα και καθηγήτρια μουσικής. Ήταν αυτή που του έδωσε τα πρώτα μαθήματα μουσικής, πριν εισαχθεί στο [[Ωδείο των Παρισίων]], όπου και σπούδασε με τον [[Φρομεντάλ Αλεβύ]] και τον [[Πιέρ Τσίμμερμαν]]. Στα 1839 του απονέμεται το ''Βραβείο της Ρώμης'' για την [[καντάτα]] του "Fernand", βραβείο που είχε κερδίσει στο παρελθόν και ο πατέρας του για το εικαστικό του έργο.

 

 

Μέσω της [[Φάννυ Μέντελσον]] -αδελφή του συνθέτη [[Φέλιξ Μέντελσον]]- του αποκαλύπτεται το [[Καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο]] του [[Μπαχ]]. Το έργο του μπαρόκ συνθέτη θα αποτελέσει "νόμο στη μελέτη του πιάνου", από το οποίο το 1859 θα αντλήσει την αρμονία του πρώτου [[πρελούδιο|πρελούδιου]] σε Ντο μείζωνα και θα το μετατρέψει στην πασίγνωστη [[άρια]] "Ave Maria" ([[Άβε Μαρία]]). Το 1851 γράφει την πρώτη του όπερα, "Σαπφώ", της οποίας η παράσταση όμως αποτελεί πλήρη αποτυχία και σχεδόν μια δεκαετία αργότερα ακολουθεί ο "Φάουστ", πάνω σε κείμενο του [[Γκαίτε]]. Αν και η υποδοχή της ήταν χλιαρή, εν τέλει γίνεται παγκόσμια επιτυχία και μέρος του ρεπερτορίου των λυρικών θεάτρων όλου του κόσμου. Μόνο στην [[Όπερα των Παρισίων]] είχαν δωθεί 2000 παραστάσεις μέχρι το 1975, ενώ η άλλη γνωστή του όπερα "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" (1867) ποτέ δεν κατάφερε να υπερκεράσει τον Φάουστ. Οι υπόλοιπες όπερές του, με εξαίρεση τη "''Mireille''", δεν έτυχαν ιδιαίτερης υποδοχής και αποτέλεσαν θύματα της λήθης.