Ουέλβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Ουέλβα είναι μια πόλη στην περιφέρεια της [[Ανδαλουσία|Ανδαλουσίας]], την [[Ισπανία]] είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας της Ουέλβα. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής στην Ουέλβα ζουν 149.310 κάτοικοι . Ωστόσο, η Ουέλβα είναι το κέντρο μιας μητροπολιτικής περιοχής που έχει συνολικά 490.000 κατοίκους. Είναι η πόλη από την οποία το [[1492]] ξεκίνησε το μακρινό του ταξίδι, προς την άγνωστη τότε Αμερική, ο [[Χριστόφορος Κολόμβος]]. Στην ουσία ολόκληρη η πόλη είναι αφιερωμένη σ’σ' αυτόν αφού υπάρχουν πολλά μουσεία τα οποία μας παρουσιάζουν την ζωή του και τις εξερευνήσεις του. ΤηΤην πόλη τη διασχίζουν δυο μεγάλοι ποταμοί, ο Γκουαδιάνα και ο Γουαδαλκιβίρ.

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο (Museo Arqueológico Provincial) της πόλης υπάρχουν πολλά εκθέματα φοινικικής και ελληνικής προελεύσεως, καθώς επίσης και τοιχογραφίες από την ζωή του Χριστόφορου Κολόμβου. Περισσότερες πληροφορίες για το Χριστόφορο Κολόμβο μπορεί κανείς να βρει σταστο Monasterio deΜοναστήρι Santa María de la Rábida, το οποίο είναι περικυκλωμένο από εξωτικά φυτά, στην τοποθεσία ''Palos de la Frontera'', όπου ο Κολόμβος έκανε τις προετοιμασίες για το πρώτο του ταξίδι, και στο ''Convento de Santa Clara'', το οποίο επισκεπτόταν πολύ συχνά.Το πιο αναγνωρίσιμο μνημείο είναι το ''Monumento a la Fe Descubridora'', ένα άγαλμα του [[Χριστόφορος Κολόμβος|Χριστόφορου Κολόμβου]] το οποίο βρίσκεται στην ''Punta del Sebo''. Το ''Santuario de Nuestra Señora de la Cinta'' είναι ο ναός στον οποίο ο [[Χριστόφορος Κολόμβος]] προσευχόταν πριν αναχωρήσει για τα ταξίδια του. Η ''Iglesia de la Merced'' είναι η σημαντικότερη εκκλησία της πόλης (χτίστηκε τον 17ο αιώνα), η οποία μετά τον καταστροφικό σεισμό της Λισσαβόνας[[Λισαβόνα]]ς το [[1755]] άρχισε να ανακατασκευάζεται το [[1765]] και ολοκληρώθηκε το [[1953]]. Στην εκκλησία αυτή υπάρχουν πολλές εικόνες της Παναγίας του 17ου και 18ου αιώνα.Η Ο ναός του Αγίου Πέτρου (Iglesia de San Pedro) είναι η αρχαιότερη εκκλησία της πόλης, κατασκευάστηκε ανάμεσα στον 15ο και 16ο αιώνα. Τα πρώτα χρόνια χρησιμοποιούνταν ως οχυρό ενάντια στους Πορτογάλους ενώ αργότερα ως κάστρο. Το [[1999]] η εκκλησία ανακηρύχθηκε ως μνημείο πολιτιστικού ενδιαφέροντος.