Αβροτέλης Ελευθερόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
==Η ζωή του και το έργο του==
 
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] το 1869 και σπούδασε στην [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]]. Έχασε τους γονείς του σε νεαρή ηλικία και υπέστη μεγάλες ταλαιπωρίες σε αναγκαστικές μετακινήσεις προς την [[Καππαδοκία]]. Αργότερα, και ενώ προηγουμένως άλλαξε το επίθετό του που ήταν τουρκόηχο σε Ελευθερόπουλος, αναχώρησε για την [[Ευρώπη]]. Σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο της [[Λειψία|Λειψίας]] και αναγορεύτηκε υφηγητής και, το 1915, καθηγητής κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο της [[Ζυρίχη|Ζυρίχης]]. Από το 1929 και για οχτώ χρόνια ήταν καθηγητής φιλοσοφίας στην [[ΝομικήΤμήμα ΣχολήΝομικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]].|
Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης]].
Διετέλεσε πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου το ακαδημαϊκό έτος 1937-38, στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας οπότε και απολύθηκε. Αιτία της απόλυσής του ήταν το γεγονός ότι κατά τον εορτασμό της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης στις 26 Οκτωβρίου, ο Ελευθερόπουλος, που ως πρύτανης έπρεπε να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της ημέρας, εκφώνησε, ενώπιον του βασιλιά [[Γεώργιος Α' της Ελλάδος|Γεωργίου]], των αρχών της πόλης, προξενων, καθηγητών και άλλων, τον αρχικό λόγο του, στον οποίον μεταξύ άλλων μνημόνευε και το [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλο]], και όχι τον λογοκριμένο από τον υπουργό– γενικό διοικητή Μακεδονίας Γεώργιο Κυρίμη.
 
Ο Ελευθερόπουλος υπήρξε ανθρωπιστής και αντίθετος σε κάθε ωφελισμό και περιγράφεται ως άνθρωπος υπερήφανος και ασυμβίβαστος. Κατά τον Δ.Εμμ.Καλιτσουνάκη ήταν «πραγματιστής και μονιστής» και διέκρινε «τρεις κόσμους: Τον κόσμο του Είναι, της Αισθήσεως και τον Ηθικόν» με «φιλοσοφική προέλευση θετικιστική».
Γραμμή 13 ⟶ 14 :
 
==Πηγή==
*Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα,τ.19
 
{{DEFAULTSORT:Ελευθερόπουλος Αβροτέλης}}