Καρμπονάροι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

«Οι αδελφότητες αυτές, καθεμιά με τονισμένο τελετουργικό και αυστηρή ιεραρχία, που πήγαζαν από μασονικά πρότυπα ή τα μιμούνταν, ξεπήδησαν γύρω στο τέλος της ναπολεόντειας περιόδου», γράφει ο Χόμπσμπαουμ (σελ. 157 – 158), ωστόσο η παράδοση των ίδιων των Καρμπονάρων ισχυριζόταν ότι η πραγματική χρονική αφετηρία τους βρισκόταν στον 4ο προχριστιανικό αιώνα (βλ. Giovanni de Castro, τόμος 8, σελ. 25) με ιδρυτή τους το Μακεδόνα βασιλιά [[Φίλιππος Β'|Φίλιππο Β']], πατέρα του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]]. Μία άλλη πάντως από τις υπόλοιπες 4 - 5 «εσωτερικές» τους αφηγήσεις (μία με χρονική αφετηρία στην εποχή του ιταλού πάπα Αλέξανδρου του Γ', δηλαδή στα τέλη του 12ου αιώνα και γεωγραφικό σημείο τη Γερμανία, μια άλλη με γεωγραφικό σημείο τη γαλλική επαρχία της Jura, όπου ονομάζονταν «Fendeurs», κ.ά.), τούς παρουσίαζε να έχουν ιδρυθεί τον 14ο αιώνα, όταν πολλοί ελεύθεροι άνθρωποι υποχρεώθηκαν, λόγω των συγκρούσεων που προκάλεσε το 1326 στη [[Σκωτία]] η εισβολή των μισθοφόρων της βασίλισσας της Γαλλίας [[Ισαβέλλα της Γαλλίας|Ισαβέλλας]], να αναζητήσουν καταφύγιο στα δάση, ζώντας εφεξής από την παραγωγή [[γαιάνθρακας|ξυλοκάρβουνου]] με δικούς τους νόμους και σύνταγμα, αυτοαποκαλούμενοι «Καλοί Εξάδελφοι» («Good Cousins», «Βuoni Cugini», «Βons Cousins»). Η Παράδοση ισχυριζόταν επίσης ότι εν συνεχεία, κατά τον 16ο αιώνα, οι σκώτοι «Καλοί Εξάδελφοι» κατόρθωσαν να μυήσουν το βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο[[Φραγκίσκος Α' (1515της –Γαλλίας|Φραγκίσκο 1547)Α']], το γνωστό προστάτη και μαικήνα των γραμμάτων, των τεχνών, αλλά και κυνηγό των [[καλβινιστές|καλβινιστών]]), ο οποίος έγινε προστάτης τους και τους βοήθησε να εξαπλωθούν και στην ηπειρωτική Ευρώπη (έχει αναφερθεί ότι στις τελετές των Καρμπονάρων, ο «Μεγάλος Μάστορας των Μεγάλων Εκλεκτών» (ο αρχηγός δηλαδή των Καρμπονάρων) έπινε προς τιμή του βασιλιά Φραγκίσκου).