Δρυΐδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ελάχιστα είναι γνωστά για τους αρχαίους δρυΐδες διότι δεν άφησαν γραπτά μνημεία και η μόνη απόδειξη της ύπαρξης τους είναι κάποιες αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς και ιστορίες γραμμένες από μεταγενέστερους Ιρλανδούς συγγραφείς του Μεσαίωνα. Ενώ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα σχετικά με [[Κελτική μυθολογία|τις θρησκευτικές πρακτικές]] των ανθρώπων της Εποχής του Σιδήρου, "ούτε ένα τεχνούργημα ή εικόνα δεν έχει ανακαλυφθεί που μπορεί να συνδεθεί πέρα πάσας αμφιβολίας με τους αρχαίους δρυΐδες. Διάφορες επαναλαμβανόμενες αναφορές στους δρυΐδες εμφανίζονται σε πλήθος Ελληνο-Ρωμαϊκών γραπτών, συμπεριλαμβανομένου του ότι προέβαιναν σε [[Ανθρωποθυσία|ανθρωποθυσίες]], πίστευαν σε ένα είδος [[Μετενσάρκωση|μετεμψύχωσης]] και ότι είχαν υψηλή θέση στη Γαλατική κοινωνία. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας τους, εκτός της [[ιεροτελεστία της βελανιδιάς και του γκυ|ιεροτελεστίας της βελανιδιάς και του γκυ]], όπως περιγράφει ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος]].

 

 

Μετά την εισβολή της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] στη Γαλατία, ο δρυΐδισμός καταστάλθηκε από τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση των αυτοκρατόρων του πρώτου αιώνα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]] και [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] και εξαφανίστηκε από τα γραπτά μνημεία μέχρι το δεύτερο αιώνα, αν και πιστεύεται ότι συνέχισε να υπάρχει στα [[Βρετανικά Νησιά]].