Όσκαρ Κούλμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Όσκαρ Κούλμαν''' ([[γερμ.]]/[[γαλλ.]]: ''Oscar Cullmann'', [[25 Φεβρουαρίου]] [[1902]]-[[16 Ιανουαρίου]] [[1999]]) ήταν [[Χριστιανός]] [[Θεολογία|θεολόγος]] της [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανικής]] παράδοσης. Είναι γνωστός ως ένας από τους σπουδαιότερους πρωταγωνιστές στην [[Οικουμενισμός|Οικουμενική κίνηση]]. Ήταν επίσης δραστήριος στο διάλογο μεταξύ Λουθηρανών και [[Καθολική εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικών]]. Κλήθηκε ως παρατηρητής στη [[Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού|Δεύτερη Σύνοδο του Βατικανού]]<ref name ="Oxford">Cross, F. L., ed. The Oxford Dictionary of the Christian Church. New York: Oxford University Press. 2005, article ''Cullmann, Oscar''</ref>. Κυκλοφορούν αρκετά βιβλία του στα [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]].

== Βιογραφικά στοιχεία ==

Υπήρξε το τελευταίο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, είχε άλλα οκτώ αδέλφια. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο κλασσικό γυμνάσιο της γενέτειράς του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]], συνέχισε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Σπούδασε [[θεολογία|Θεολογία]],ενώ παρακολούθησε και μαθήματα στη φιλοσοφική σχολή του ίδιου [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] (1920-1924). Mετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής της [[ελληνική|ελληνικής γλώσσας]] και της [[γερμανική γλώσσα|γερμανικής γλώσσας]], στο [[Παρίσι|Παρίσι]]. Παράλληλα προετοιμάζει τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τα [[Ψευδοκλημέντια|Ψευδοκλημέντια]], (Le probleme Litteraire et Historique du roman Pseudoclimentin , 1930 - γερμανική μετάφραση). Στο διάστημα αυτό (1924-1926) θα έχει δασκάλους του τους [[Αλφρεντ Λόισυ|Άλφρεντ Λόισυ]],και τον [[Μορίς Γκογκουέλ|Μορίς Γκογκουέλ]]. Θα διατελέσει προϊστάμενος του [[Προτεσταντισμος|προτεσταντικού]] σεμιναρίου του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]], (1926), διαδεχόμενος τον [[Άλμπερτ Σβάιτσερ|Αλμπερτ Σβάιτσερ]] στη θέση αυτή. Το [[1926]] θα εκλεγεί [[λέκτορας|λέκτορας]] των [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνικής Γλώσσας]] στο [[πανεπιστήμιο|πανεπιστήμιο]] του [[Στρασβούργο|Σρασβούργου]]. Για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1930-1938 θα εκλεγεί και θα διδάξει στην έδρα της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]],και μετά της [[Εκκλησιαστική Ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]].Θα μετακληθεί στην [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]] και θα διδάξει εκεί από το 1937 μέχρι το 1972,στην έδρα της [[Εκκλησιαστική ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]]. Προϊστάμενος του οικοτροφείου Allumneum , τo 1942,στην ίδια πόλη. Το [[1949]] θα κληθεί στο πανεπιστήμιο της [[Σορβόνη]]ς και στην ''Ecole Pratique des Hautes des Etudes'', διαδεχόμενος τον [[Άλφρεντ Λόισυ|Άλφρεντ Λόισυ]] στην έδρα της [[Ιστορία του αρχέγονου Χριστιανισμού|Ιστορίας του αρχέγονου Χριστιανισμού]] και το [[1954]] τον [[Μορίς Γκογκουέλ| Μορίς Γκογκουέλ]] στην έδρα της [[Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης|Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης]]. Το [[1956]] κλήθηκε στην ''Faculte Valdoise'' της [[Ρώμη]]ς,ενώ έγινε πρύτανις του Βιβλικού Ινστιτούτου της Ρώμης. Το [[1959]] μεταβαίνει στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]] για να διδάξει στο Union Theological Seminary στο [[Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ|Χάρβαρντ]], στη [[Σκανδιναβία|Σκανδιναβία]] σε [[Δανία|Δανία]], [[Σουηδία|Σουηδία]] και [[Νορβηγία|Νορβηγία]]. Κλήθηκε , επίσης να δώσει διαλέξεις στο [[Μόναχο|Μόναχο]],([[1973]]-[[1974]]) επίσης στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του [[Βουκουρέστι| Βουκουρεστίου]] το [[1975]], στην [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκη]] τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1969]]. Το [[1978]] επισκέφθηκε κατόπιν προσκλήσεως τη [[Θεολογική Σχολή |Θεολογική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Όταν ο [[ Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄|Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄]] συγκαλεί την [[Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού| Β΄Σύνοδο του Βατικανού]],(11-10-1962 μέχρι 8-12-1965), εκάλεσε προσωπικώς τον [[Αλσατία| Αλσατό]] θεολόγο ως επίσημο ειδικό παρατηρητή.<ref>Γεώργιου Ρηγόπουλου , ''Διευκρινιστικές προσθήκες στην «Αναδρομή στην ζωή » του καθηγητού Oscar Cullmann'' Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ. 11(Ιανουάριος-Ιούνιος 1992) σελ.15</ref> Το ακαδημαϊκό έτος [[1968]] εξελέγη πρύτανις του [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] της [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλείας]]. Το [[1979]] ο Πρόεδρος της [[Γαλλία|Γαλλικής Δημοκρατίας]] [[Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν|Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν]] του απένειμε τον τίτλο του μέλους της [[Λεγεώνα της Τιμής|Λεγεώνας της Τιμής]]. Το [[1982]] θα εκλεγεί μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία Επιστημών|Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών]] στην τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών μετά από πρόταση του φιλόσοφου [[Γκαμπριέλ Μαρσέλ|Γκαμπριέλ Μαρσέλ]]<ref>Γεωργίου Ρηγόπουλου όπ.π.σελ. 17</ref>.

== Θεολογία ==

Δύο υπήρξαν οι τομείς, στα πλαίσια της [[θεολογία|θεολογίας]] στους οποίους προσέφερε με συνέπεια τις υπηρεσίες του, α) η [[Βιβλική Θεολογία|Βιβλική Θεολογία]] και ιδιαιτέρως η [[ερμηνεία της Καινής Διαθήκης|ερμηνεία της Καινής Διαθήκης]] και, β) ο [[Χριστιανικός Οικουμενισμός|Οικουμενισμός]].

Αξιοσημείωτη είναι η συμβολή του στη [[Βίβλος|Βιβλική]] [[εσχατολογία|εσχατολογία]].Θα καταρρίψει τις κυρίαρχες αντιλήψεις της εποχής του περί της [[Χριστιανισμός|Χριστιανικής ]] [[εσχατολογία|εσχατολογίας]] όπως είχαν διαμορφωθεί, μεταξύ άλλων από τους [[Αλβέρτος Σβάιτσερ|Αλβέρτο Σβάιτσερ]] και [[Ρούντολφ Μπούλτμαν|Ρούντολφ Μπούλτμαν]]. Η [[Χριστιανισμός|Χριστιανική ]] [[εσχατολογία|εσχατολογία]], θεωρείτο πως είχε διαμορφωθεί κατ'επίδραση της αποκαλυπτικής παράδοσης του [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμού]] ή του [[Ιράν|Ιρανικού ]] [[πάνθεο|πανθέου]]. Μία άλλη επικρατούσα θέση ήταν πως αποτελούσε μεταγενέστερη επινόηση των μαθητών του [[Ιησούς|Ιησού]],του [[ Απόστολος Παύλος|Παύλου]] ή του [[Απόστολος Ιωάννης|Ιωάννη]], η οποία προέκυψε από την καθυστέρηση της [[Δευτέρα Παρουσία|Δευτέρας Παρουσίας]] και επιστρατεύθηκε ως ''παραμυθία'' των απογοητευμένων [[Χριστιανός|Χριστιανών]] που περίμεναν τη [[Δευτέρα Παρουσία|Δευτέρα Παρουσία]]<ref>Μάριος Μπέγζος ''Έίναι και Χρόνος στη φιλοσοφία της θρησκείας (Η συμβολή του Oscar Cullmann στην Εσχατολογική Οντολογία) Δελτίο Βιβλικών Μελετών τομ.11 (1992),σελ.26</ref>

Άν ο [[Μεσσίας|Μεσσίας]] του [[Ισραήλ|Ισραήλ]] τοποθετείται μόνο στο μέλλον ,ο [[Χριστός|Χριστός]] της [[Εκκλησία|Εκκλησίας]] τοποθετείται ανάμεσα στο παρελθόν της ''Πρώτης Παρουσίας'' και το μέλλον της [[Δευτέρα Παρουσία|Δευτέρας ]] , υποστηρίζει ο Κούλμαν.Έτσι ανακύπτει η γόνιμη ένταση ανάμεσα στο «ήδη» και στο «ούπω» ,που προσιδιάζει στο [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]].Όπως αποσαφηνίζει ο ίδιος ,«Η παρούσα περίοδος της Εκκλησίας είναι ο χρόνος ανάμεσα στην αποφασιστική μάχη, που έχει ήδη συντελεστεί και στην ''Ημέρα της Νίκης''[...] Αυτή είναι η μόνη διαλεκτική και ο μόνος διπολισμός που υπάρχει στην Καινή Διαθήκη .Δεν είναι διαλεκτική μεταξύ του κόσμου αυτού και του Πέραν,πολύ περισσότερο δεν είναι διαλεκτική μεταξύ χρόνου και αιωνιότητος .Είναι μάλλον η διαλεκτική μεταξύ χρόνου και μέλλοντος»<ref>στο: Μάριος Μπέγζος, όπ.π.σελ 27</ref>

Άλλα θέματα που τον προσείλκυσαν είναι α) η [[αθανασία|αθανασία]] της [[Ψυχή|ψυχής]] η οποία είναι διδασκαλία του αρχαίου ελληνικού κόσμου.Η [[Αγία Γραφή|Αγία Γραφή]] διδάσκει την [[αθανασία|αθανασία]] όχι μόνο ενός μέρους του [[άνθρωπος|ανθρώπου]], (της [[ψυχή|ψυχής]]) αλλά ολόκληρου του [[άνθρωπος|ανθρώπου]] γι' αυτό και κάνει λόγο για [[Ανάσταση|ανάσταση]] των νεκρών που είναι το φυσικό επακόλουθο της [[Ανάσταση|ανάστασης]] του [[Χριστός|Χριστού]].

== Υποσημειώσεις ==

== Βιβλιογραφία ==

* Γεώργιος Ρηγόπουλος, Νεκρολογία: ''Καθηγητής Oscar Cullmann'', Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ. 18, (Ιανουάριος-Ιούνιος 1999), σελ. 5-17

* ''Αφιέρωμα στα 90 χρόνια του καθηγητή Oscar Cullmann'', Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ.11 (Ιανουάριος-Ιούνιος 1992)

* Rosino Gibellini, Η Θεολογία του εικοστού αιώνα, μτφρ. Παναγιώτης Υφαντής, εκδ.Άρτος Ζωής, Αθήνα, 2002,σελ.316-323

== Εργογραφία ==

* ''«Σωτηρία εν Χριστώ» Πρόβλημα και επαγγελία'' Κληρονομία 5(1973)τ.Α, σελ.97-117 (μετ.Βασίλης Στογιάννος)

* '' Το περισσότερον επείγον οικουμενικόν καθήκον'',Γρηγόριος Παλαμάς 59(1976)τ/χ673 (μετ.Γ.Ρηγόπουλος)

* ''Η προσευχή κατά τις επιστολές του Απόστολου Παύλου ''Δελτίον Βιβλικών Μελετών 8(Ιαν-Δεκ. 1979),σελ.85-101,(μετ.Ν.Νησιώτης-Γ.Ρηγόπουλος)

* ''Ο Ιησούς Χριστός είχε πολιτικές βλέψεις;'',Γρηγόριος Παλαμάς 62(1979)τ/χ679 (μετ.Γ.Ρηγόπουλος)

* ''Η προσευχή εις το Ευάγγέλιον του Ιωάννου '',Γρηγόριος Παλαμάς 66(1983)τ/χ695 (μετ.Γ. Ρηγόπουλος)

[[fr:Oscar Cullmann]]ά