Όσκαρ Κούλμαν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Βιογραφικά στοιχεία ==

Υπήρξε το τελευταίο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, είχε άλλα οκτώ αδέλφια. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο κλασσικό γυμνάσιο της γενέτειράς του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]], συνέχισε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Σπούδασε [[θεολογία|Θεολογία]],ενώ παρακολούθησε και μαθήματα στη φιλοσοφική σχολή του ίδιου [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] (1920-1924). Mετά την αποφοίτησή του εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως καθηγητής της [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικής γλώσσας]] και της [[γερμανική γλώσσα|γερμανικής γλώσσας]], στο [[Παρίσι]]. Παράλληλα προετοιμάζει τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τα [[Ψευδοκλημέντια]], (Le probleme Litteraire et Historique du roman Pseudoclimentin , 1930 - γερμανική μετάφραση). Στο διάστημα αυτό (1924-1926) θα έχει δασκάλους του τους [[Αλφρεντ Λόισυ|Άλφρεντ Λόισυ]],και τον [[Μορίς Γκογκουέλ]]. Θα διατελέσει προϊστάμενος του [[Προτεσταντισμος|προτεσταντικού]] σεμιναρίου του [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]], (1926), διαδεχόμενος τον [[Άλμπερτ Σβάιτσερ|Αλμπερτ Σβάιτσερ]] στη θέση αυτή. Το [[1926]] θα εκλεγεί [[λέκτορας]] των [[Ελληνική Γλώσσα|Ελληνικής Γλώσσας]] στο [[πανεπιστήμιο]] του [[Στρασβούργο|Σρασβούργου]]. Για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1930-1938 θα εκλεγεί και θα διδάξει στην έδρα της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]],και μετά της [[Εκκλησιαστική Ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]].Θα μετακληθεί στην [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλεία]] και θα διδάξει εκεί από το 1937 μέχρι το 1972,στην έδρα της [[Εκκλησιαστική ιστορία|Εκκλησιαστικής Ιστορίας]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]]. Προϊστάμενος του οικοτροφείου Allumneum , τo 1942,στην ίδια πόλη. Το [[1949]] θα κληθεί στο πανεπιστήμιο της [[Σορβόνη]]ς και στην ''Ecole Pratique des Hautes des Etudes'', διαδεχόμενος τον [[Άλφρεντ Λόισυ]] στην έδρα της [[Ιστορία του αρχέγονου Χριστιανισμού|Ιστορίας του αρχέγονου Χριστιανισμού]] και το [[1954]] τον [[Μορίς Γκογκουέλ]] στην έδρα της [[Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης|Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης]]. Το [[1956]] κλήθηκε στην ''Faculte Valdoise'' της [[Ρώμη]]ς,ενώ έγινε πρύτανις του Βιβλικού Ινστιτούτου της Ρώμης. Το [[1959]] μεταβαίνει στις [[Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]] για να διδάξει στο Union Theological Seminary στο [[Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ|Χάρβαρντ]], στη [[Σκανδιναβία]] σε [[Δανία]], [[Σουηδία]] και [[Νορβηγία]]. Κλήθηκε , επίσης να δώσει διαλέξεις στο [[Μόναχο]],([[1973]]-[[1974]]) επίσης στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]] το [[1975]], στην [[Θεσσαλονίκη]] τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1969]]. Το [[1978]] επισκέφθηκε κατόπιν προσκλήσεως τη [[Θεολογική Σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Όταν ο [[Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄]] συγκαλεί την [[Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού|Β΄Σύνοδο του Βατικανού]],(11-10-1962 μέχρι 8-12-1965), εκάλεσε προσωπικώς τον [[Αλσατία|Αλσατό]] θεολόγο ως επίσημο ειδικό παρατηρητή.<ref>Γεώργιου Ρηγόπουλου , ''Διευκρινιστικές προσθήκες στην «Αναδρομή στην ζωή » του καθηγητού Oscar Cullmann'' Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ. 11(Ιανουάριος-Ιούνιος 1992) σελ.15</ref> Το ακαδημαϊκό έτος [[1968]] εξελέγη πρύτανις του [[πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]] της [[Βασιλεία (Ελβετία)|Βασιλείας]]. Το [[1979]] ο Πρόεδρος της [[Γαλλία|Γαλλικής Δημοκρατίας]] [[Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν|Βαλερί Ζισκάρ Ντ'Εστέν]] του απένειμε τον τίτλο του μέλους της [[Λεγεώνα της Τιμής|Λεγεώνας της Τιμής]]. Το [[1982]] θα εκλεγεί μέλος της [[Γαλλική Ακαδημία Επιστημών|Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών]] στην τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών μετά από πρόταση του φιλόσοφου [[Γκαμπριέλ Μαρσέλ]]<ref>Γεωργίου Ρηγόπουλου όπ.π.σελ. 17</ref>.