Ζακ Μούσχαλ

Ο Ζακ Μούσχαλ (Jacques Moeschal, Ουκλ 31 Ιουλίου 1913 – Ιξέλ 24 Δεκεμβρίου 2004) ήταν Βέλγος γλύπτης, καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών των Βρυξελλών από το 1946 ως το 1978. Σπούδασε αρχιτεκτονική και γλυπτική στην Ακαδημία των Βρυξελλών (1929 – 1941). Επηρεάστηκε από το χαρακτήρα της αρχαίας τέχνης της κλασικής Ελλάδας και της φαραωνικής Αιγύπτου. Τα έργα του, αποφεύγοντας κλασικιστικές απομιμήσεις, είναι αφηρημένες μνημειακές συνθέσεις, απόλυτα προσαρμοσμένες στο φυσικό περιβάλλον τους. Η τέχνη του χαρακτηρίζεται συχνά ως «αρχιτεκτονική γλυπτική» (sculpture architectonique).

Ζακ Μούσχαλ: "Σημάδι Φωτός". Βρυξέλλες, Πορτ ντε Ναμύρ.

Ανάμεσα στις πιο γνωστές υπαίθριες δημιουργίες του Ζακ Μούσχαλ, που έχουν τοποθετηθεί σε περίοπτους χώρους των Βρυξελλών, είναι: «Το Σινιάλο του Ζέλικ» (Le Signal de Zellik, 1963), μια γιγαντιαία κατασκευή από μπετόν, ύψους 23 μέτρων, στον κόμβο ενός αυτοκινητόδρομου προς την Οστάνδη; «Οι Εννέα Επαρχίες» (Les Neuf Provinces, 1969), ένα ανάγλυφο από ανοξείδωτο ατσάλι στον τοίχο επάνω της Credit Communal (σήμερα Dexia), ορατό σε όλους τους διερχόμενους από τη λεωφόρο Βοτανικού Κήπου (Blvd du Jardin botanique); το «Σημάδι φωτός» (Signe de lumiere, 1999), το πιο ποιητικό έργο του, που αποτελείται από τρεις υπερμοντέρνες στήλες ύψους 10 μέτρων, τοποθετημένο σε εμφανές σημείο στον πολυσύχναστο οδικό κόμβο Πορτ ντε Ναμύρ (Porte de Namur) των Βρυξελλών; «Οδός των αιθέρων» (Voie des airs, 2002) στο διεθνές αεροδρόμιο Ζάβεντεμ των Βρυξελλών.

Πηγές

• Gwennaelle Gribaumont: “Bruxelles: 200 sculptures se racontent”, pp. 166 - 167, Editions Aparte, Bruxelles, 2008.