Αντίοχος Α΄ Σωτήρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Αντίοχος Α' ο Σωτήρ, επέδειξε θάρρος και ασυνήθιστη δραστηριότητα στην εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού στην ασιατική γη διαμέσου της σωστής διοικήσεως και της ιδρύσεως πόλεων οι οποίες αποτελούσαν κέντρα πολιτισμού. Σχεδόν σε όλο το μήκος τηα αυτοκρατορίας ιδρύθηκαν πολλές πόλεις τόσο στην Μικρά Ασία ([[Απάμεια (η Κιβωτός)|Απάμεια]]), [[Κεβρήνη|Αντιόχεια]]), στην Συρία ([[Αντιόχεια (της Πιερίας)|Αντιόχεια]]), στην Μεσοποταμία ([[Αντιόχεια (η Όπιδα)|Αντιόχεια]]), καθώς και στις άνω σατραπείες ([[Σωτηρία η Αριανή|Σώτειρα]]) και πολλές άλλες. Κάποια χρονιά μετά το [[268 π.Χ.]] είχε διατάξει το θάνατο του μεγαλύτερου γιου του, του [[Σέλευκος (γιος Αντίοχου Α')|Σέλευκου]], με την κατηγορία της προετοιμασίας επανάστασης. Τον διαδέχθηκε το [[261 π.Χ.]] ο δεύτερος γιος του, ο [[Αντίοχος Β' Θεός|Αντίοχος Β' o Θεός]]. Άλλα παιδιά του εκτός από τον Αντίοχο και το Σέλευκο ήταν η [[Λαοδίκη (κόρη Αντίοχου Α')|Λαοδίκη]], η [[Απάμα Β'|Απάμα]], σύζυγος του [[Μάγας της Κυρήνης|Μάγα της Κυρήνης]] και η [[Στρατονίκη της Μακεδονίας|Στρατονίκη]], σύζυγος του [[Δημήτριος Β' Αιτωλικός|Δημητρίου Β’]] της Μακεδονίας.