Καλλίνικον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Το Νικηφόριον ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]]. Βρισκόταν μεταξύ της [[Αμφίπολις Συρίας|Αμφιπόλεως]] και της [[Δούρα Ευρωπός|Δούρας Ευρωπού]], επί της συμβολής του ποταμού [[Ευφράτης|Ευφράτη]] με τον Βιλήχα ποταμό.
Φαίνεται ότι την πόλη ίδρυσε πρώτα ο [[Μέγας Αλέξανδρος]], ίσως κατά το 331 π.Χ. όταν βάδιζε για την αποφασιστική [[Μάχη των Γαυγαμήλων|μάχη των Γαυγαμήλων]], αντιλαμβανόμενος τα πλεονεκτήματα της τοποθεσίας του ποταμού. Την άποψη αυτή συμμερίζονται ο Ισίδωρος [[Αντιόχεια (η Χάρακα)|Χαρακηνός]]<ref> "Νικηφόριον, πόλις Ελληνίς, κτίσμα Αλεξάνδρου βασιλέως."</ref>, αλλά και ο Πλίνιος<ref> ''In vicinia Euphratis... quod Alexander jussit condi propter loci opportunitatem.''</ref>. Πολύ πιθανόν ο Μέγας Αλέξανδρος να έκτισε τον ναό του ''Διός Νικηφόρου'', σε ανάμνηση κάποιας νίκης του. Αργότερα ο [[Σέλευκος Β' Καλλίνικος]] επανίδρυσε την πόλη ως '''Καλλίνικον'''. Η σελευκιδική ονομασία εκτόπισε την προγενέστερη αλεξανδρινή. Αυτό θα έλαβε χώρα είτε κατά το τέλος του 3ου Συριακού πολέμου (246 -241 π.Χ.), οπότε επανέκτησε την βόρεια [[Συρία]] και Μεσοποταμία από τον [[Πτολεμαίος Γ' Ευεργέτης|Πτολεμαίο Γ']], είτε κατά την εκστρατεία του κατά των Πάρθων (~235 π.Χ.).
Το γεγονός της σελευκιδικής επανίδρυσης της πόλης είχε αμφισβητηθεί από κάποιους ιστορικούς μελετητές (όπως ο Johann Gustav Droysen) που υποστήριξαν ότι το Καλλίνικον κτίστηκε κοντά στο Νικηφόριον. Αντίθετα ο Αντιοχεύς ρήτωρ -σοφιστής [[Λιβάνιος]], απέδωσε την ίδρυση του Καλλινίκου, σε κάποιον σοφιστή ''Καλλίνικο'' που φονεύθηκε εκεί στους χρόνους του αυτοκράτορος Γαλλιηνού (253 -268 μ.Χ.).
Πιθανώς κατά τα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. η πόλη καταλήφθηκε από την δυναστεία των Πάρθων, για να περάσει λίγο αργότερα στην [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία]]. Κατέστη σημαντική εμπορική πόλη. Κατά τον Σπαρτιανό από το ναό του Διός Νικηφόρου, ο [[Αδριανός]] -δια χρησμού- έμαθε ότι θα γινόταν αυτοκράτωρ. Την εποχή του Γορδιανού Πίου και του Γαλλιηνού η πόλη εξέδωσε και νομίσματα με την επιγραφή COLONIA NICEPH. CONS ή COND. και σε άλλο παριστάνεται η κεφαλή της προσωποποιημένης πόλης.
Κατά την Βυζαντινή περίοδο, το Καλλίνικον μετωνομάστηκε από τον αυτοκράτορα [[Λέων Α'|Λέοντα Ά΄]] (457–474 μ.Χ.) σε '''Λεοντόπολη''', αλλά η ελληνιστική επεσκίασε την βυζαντινή ονομασία. Στις 19 Απριλίου του 531 μ.Χ. η Βυζαντινή στρατιά του [[Βελισάριος|Βελισαρίου]] συγκρούστηκε με τους Σασσανίδες [[Πέρσες]] σε μια αιματηρότατη ισοπαλία. Αργότερα ο Πέρσης βασιλιάς Χοσρόης σε μια εισβολή στην βυζαντινή Συρία, κατέστρεψε το Καλλίνικον, για να ξανακτιστεί από τον [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό]]. Τον 6ο αιώνα, η πόλη έγινε το κέντρο του συριακού χριστιανικού μοναχισμού. Κατά το 509 μ.Χ. ιδρύθηκε στα βόρεια της ελληνιστικής πόλης, η μονή του αγίου Ζακχαίου (Deir Mār Zakkā) στην περιοχή Tall al-Bi'a, αποκτώντας μεγάλη φήμη. Από ένα ψηφιδωτό των αρχών του 6ου αιώνα, υπολογίζεται η χρονολογία ίδρυσης της μονής, η οποία αναφέρεται σε διάφορες πηγές ως και τον 10ο αιώνα. Ένα άλλο μοναστήρι της περιοχής ήταν η Bīzūnā ή Dairā d-Esţunā που σημαίνει το μοναστήρι της στήλης. Αργότερα κατά τον 9ο αιώνα -όταν η Συρία ήταν στο χαλιφάτο των Αββασιδών- το μοναστήρι ήταν η έδρα του Πατριαρχείου της Αντιόχειας. Το 639 μ.Χ. η πόλη έπεσε στα χέρια των Αράβων του 'Iyāḍ ibn Ghanm δια συμφωνίας.
Στην θέση της αρχαίας πόλης βρίσκεται η σημερινή Ar-Raqqah της βορειο-κεντρικής Συρίας.
==Αναφορές==
{{reflist}}
==Πηγές==
* [http://www.forumancientcoins.com/numiswiki/view.asp?key=Nicephorium| Νικηφόριον]
* Johann Gustav Droysen Ιστορία των Επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.
* Από την αγγλόφωνη wikipedia στο λήμμα Ar-Raqqah.
[[Κατηγορία:Αρχαίες πόλεις της Μεσοποταμίας]]
| |||