Χρήστος Σαρτζετάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στη [[Νεάπολη Θεσσαλονίκης]] το 1929. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός της Χωροφυλακής[[Χωροφυλακή]]ς, καταγόμενος από τα [[Χανιά]]. Η μητέρα του, το γένος Γραμμενόπουλου, ήταν από το [[Σκλήθρο Φλώρινας|Σκλήθρο]] [[Νομός Φλώρινας|Φλώρινας]], κόρη του [[Μακεδονικός Αγώνας#Μακεδονομάχοι|Μακεδονομάχου]] [[Κοσμάς Γραμμενόπουλος|Κοσμά Γραμμενόπουλου]]<ref>[http://lithoksou.net/florina_z.html Δημήτρης Λιθοξόου, Πληθυσμός και οικισμοί της περιοχής Φλώρινας]</ref><ref>[http://www.sartzetakis.gr/pdf/skopiani-ivri.pdf Χρήστου Σαρτζετάκη, Βιογραφικά, Οικογενειακά, Περί την οικογενειακήν μου καταγωγήν. Ανασκευή Σκοπιανής ύβρεως.]</ref>. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]] και εισήλθε στον δικαστικό κλάδο το [[1955]]. Το [[1961]] ήταν [[ανακριτής]] στο [[Αγρίνιο]], στην ανάκριση του παιδαγωγού [[Μιχάλης Παπαμαύρος|Μιχάλη Παπαμαύρου]].<ref name="papamavros">{{cite web |url=http://zonafos.net/ISTORIA%20THS%20NE%20EKPAIDEYSHS.htm |title=Από την Ιστορία της Νεοελληνικής εκπαίδευσης: Ένα κεφάλαιο μεγαλείου και οδύνης |accessmonthday=21 Σεπτεμβρίου |accessyear=2007 |author=Φ. Κ. Βώρος |year=2002}}</ref>.

Το [[1963]] υπηρέτησε στο [[Πρωτοδικείο]] Θεσσαλονίκης, και έγινε γνωστός ως ανακριτής στην υπόθεση της δολοφονίας του [[βουλευτής|βουλευτή]] της [[αριστερά (πολιτική)|Αριστεράς]] [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]]. Διεξήγαγε την ανάκριση χωρίς να υποκύψει σε πολιτικές πιέσεις που δέχτηκε από την τότε πολιτική και δικαστική εξουσία. Η γενναία στάση του αποτυπώθηκε στην ταινία "Ζ" του [[Κώστας Γαβράς|Κώστα Γαβρά]].

Το [[1968]], επί [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]], απολύθηκε από το δικαστικό σώμα και στη συνέχεια συνελήφθη δύο φορές, βασανίστηκε στο [[ΕΑΤ-ΕΣΑ]] και φυλακίστηκε, χωρίς δίκη. Απολύθηκε από τις φυλακές της Χούντας μετά από διεθνή κατακραυγή το 1971. Με την πτώση της δικτατορίας αποκαταστάθηκε στην υπηρεσία του τον Σεπτέμβριο του [[1974]] με τον βαθμό του [[Εφέτης|Εφέτη]].

Το [[1976]] συμμετείχε στη σύνθεση του [[Συμβούλιο Εφετών|Συμβουλίου Εφετών]] η οποία απέρριψε το αίτημα της [[Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας|Γερμανίας]] για την [[Έκδοση εγκληματία|έκδοση]] του [[Ρολφ Πόλε]], καταζητούμενου για [[Τρομοκρατία|τρομοκρατική δράση]], με το σκεπτικό ότι τα [[Έγκλημα|εγκλήματά]] του είναι [[πολιτικό έγκλημα|πολιτικά]] και ως εκ τούτου η έκδοσή του απαγορεύεται από το ελληνικό [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Σύνταγμα]]. Ο [[Εισαγγελέας]] του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά των τριών πλειοψηφησάντων δικαστών (Κ. Αλεξόπουλος, Σ. Βάλλας, Χ. Σαρτζετάκης) γι' αυτή τη απόφαση, γεγονός που θεωρήθηκε ανεπίτρεπτη παρέμβαση στη δικαστική ανεξαρτησία.<ref name="ios">{{cite web |url=http://www.iospress.gr/ios2003/ios20030302a.htm |title=Δικαστές και πολιτικό έγκλημα |accessmonthday=21 Σεπτεμβρίου |accessyear=2007 |author=«Ιός» |date=2003-03-02 |year=2003 |month=03 |publisher=Ελευθεροτυπία}}</ref>

Η εκλογή του συνδέθηκε με δύο προβλήματα [[Συνταγματικό Δίκαιο|Συνταγματικού Δικαίου]], τα «χρωματιστά ψηφοδέλτια» και την «ψήφο Αλευρά». Για την ψηφοφορία χρησιμοποιήθηκαν ψηφοδέλτια διαφορετικού χρώματος για κάθε υποψήφιο, κάτι που η τότε [[αξιωματική αντιπολίτευση]] ([[Νέα Δημοκρατία]]) κατήγγειλε ως απόπειρα ακύρωσης του μυστικού χαρακτήρα της ψηφοφορίας[[ψηφοφορία]]ς, επειδή, όπως υποστήριξε, το χρώμα του κάθε ψηφοδελτίου διακρινόταν από τον ημιδιαφανή φάκελο. Υποστηρίχθηκε επίσης ότι ο τότε Πρόεδρος της Βουλής [[Γιάννης Αλευράς]] δεν έπρεπε να λάβει μέρος στην ψηφοφορία ως εκτελών χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας μετά την πρόωρη παραίτηση του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]]<ref>Κατά του δικαιώματος ψήφου του Προέδρου της Βουλής όταν εκτελεί χρέη Προέδρου της Δημοκρατίας Αθανάσιος Ράικος, ''Συνταγματικό Δίκαιο'', τόμος Α' τεύχος Β', 1η Έκδ. 1990, σελ. 300 κ. εξ.</ref>.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε γνωστός για τη δήλωσή του "είμαστε έθνος ανάδελφον", που γνώρισε μεγάλη αποδοχή, και από την αφοσίωσή του στην τήρηση του [[Σύνταγμα|Συντάγματος]], ιδιαίτερα στο δύσκολο διάστημα 1989-1990.