Πλάσμα (φυσική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
(η σύνοψη επεξεργασίας αφαιρέθηκε)
μ επαναφορά από βανδαλισμό
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Lightning3.jpg|thumb|right|250px|Κοινό παράδειγμα πλάσματος είναι ο [[Αστραπή|κεραυνός]].]]
[[Αρχείο:Plasma without and with magnetic field.jpg|thumb|right|250px|Ροή πλάσματος χωρίς (πάνω) και με οριζόντιας φοράς μαγνητικό πεδίο (κάτω).]]
 
Τόσο στη [[Φυσική]] όσο και στη [[Χημεία]] '''πλάσμα''' ονομάζουμε ένα σώμα το οποίο δεν έχει συγκεκριμένο όγκο και σχήμα, στο οποίο βρίσκονται σε ελεύθερη μορφή ηλεκτρικά φορτισμένα ατομικά σωματίδια (ιόντα και ηλεκτρόνια). Υπάρχουν δύο ορισμοί του πλάσματος:
* Πλάσμα είναι [[ιονισμός|ιονισμένο]] αέριο<ref name="%25CE%2593%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%2520%25CE%25A7%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1Γενική Χημεία">{{cite book|title=Χημεία Θετικής Κατεύθυνσης Β΄Λυκείου|editor=Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων|publisher=Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων|edition=έκτη 2002|pages=890-891|chapter=Πυρηνική Χημεία|accessdate=15-1-2010}}</ref>.
* Πλάσμα είναι η κατάσταση της ύλης η οποία αποτελείται από ελεύθερα ιόντα και ηλεκτρόνια.
 
 
Ο ένας ορισμός θεωρεί το πλάσμα μορφή [[αέριο|αερίου]], ενώ ο άλλος όχι και το κατατάσσει ως ''τέταρτη μορφή της ύλης''. Το πλάσμα διαφέρει από ένα μη-ιονισμένο αέριο. Σχηματίζεται όταν ένα αέριο γίνει πολύ υπέρθερμο με αποτέλεσμα [[Ηλεκτρόνιο|ηλεκτρόνια]] να δραπετεύσουν από το άτομό τους και να γίνουν ελεύθερα ([[Ελεύθερο ηλεκτρόνιο|ελεύθερα ηλεκτρόνια]]). Το πλάσμα συνίσταται επομένως από ελεύθερα ηλεκτρόνια και [[ιόν|ιόντα]], άτομα ή μόρια που έχουν χάσει ή αποκτήσει ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια, και είναι η υπεριονισμένη κατάσταση της ύλης.
Γραμμή 16 ⟶ 14 :
Το πλάσμα ως θερμοδυναμική φάση εκδηλώνει διαφορετικές ιδιότητες από τις ιδιότητες των αερίων. Η θερμοκρασία, για παράδειγμα, στην οποία τα σωματίδια από τα οποία αποτελείται αποκτούν συγκεκριμένο φάσμα ταχυτήτων εξαρτάται από τον βαθμό ιονισμού (δηλαδή την ένταση του ηλεκτρικού πεδίου). Το φαινόμενο αυτό έχει σημαντικές τεχνολογικές εφαρμογές, καθώς τεχνολογικές διεργασίες που μέχρι τώρα πραγματοποιούνταν με χρήση μη-ιονισμένων-αερίων σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες μπορούν πλέον να γίνονται με χρήση πλάσματος σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Το οικονομικό όφελος είναι προφανές. Αλλά και διεργασίες ανέφικτες με χρήση αερίων γίνονται τεχνικά δυνατές με χρήση πλάσματος<ref>[http://www.wat.edu.pl/review/optor/12(1)1.pdf Thin film silicon solar cells]</ref> <ref>[http://www.ipme.ru/e-journals/MPM/no_2100/schropp/schropp.pdf Hot wire CVD]</ref> <ref>[http://www.crystec.com/tridepe.htm Plasma Enhanced Chemical Vapor Deposition]</ref> <ref>[http://www.plasmatechsystems.com/about/pubs/Plasma%20Processes%20Polytetrafluoroethylene.pdf Plasma Processes of Polytetrafluoroethylene]</ref>.
 
Μία βασική διαφορά του πλάσματος από τις άλλες βασικές καταστάσεις της ύλης είναι ότι ο όγκος και το σχήμα του εξαρτάται σημαντικά από τα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, από τα οποία συνήθως δημιουργείται, όπως και ο [[κεραυνός]]. Η θερμοκρασία του πλάσματος έιναι υπερβολικά υψηλή, αλλά η πίεση υπερβολικά χαμηλή. Αν το πλάσμα προσκούσει σε άλλο σώμα τότε ψύχεται αμέσως χωρίς να θερμάνει το άλλο σώμα<ref name="%25CE%2593%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%2520%25CE%25A7%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1Γενική Χημεία"/>.
 
== Παραπομπές - σημειώσεις ==