Ομοιοκαταληξία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: jv, su, be, uz, sr, fy, oc, be-x-old, et, id, nn, sq, scn, ia, hr, lt, tl
μ - ενότητα ορισμός
Γραμμή 1:
Είναι'''Ομοιοκαταληξία''' το χαρακτηριστικό δύο ή περισσότερων στίχων μιας στροφής να τελειώνουν με ομόηχες λέξεις ή συλλαβές.
==Ορισμός==
 
Είναι το χαρακτηριστικό δύο ή περισσότερων στίχων μιας στροφής να τελειώνουν με ομόηχες λέξεις ή συλλαβές.
Άρχισε να χρησιμοποιείται στην ποίηση κατά τούς Αλεξανδρινούς χρόνους.Όπως πολλοί από τους σύγχρονους ποιητές και οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ομοιοκαταληξίες στα ποιήματα τους, και επιπλέον το θεωρούσαν άσχημο, είχαν όμως [[Μετρική (Λογοτεχνία)|μέτρο]].
 
Γραμμή 66:
Εκτός από την ομοιοκαταληξία στο τέλος τού στίχου, γίνεται η ρίμα να χρησιμοποιείται στον ίδιο στίχο και τότε ονομάζεται ''συνήχηση''.
 
== Πηγές ==
* [http://paroutsas.jmc.gr/verses.htm Κανόνες Στιχουργικής]
 
[[Κατηγορία:Ποίηση]]