Θεογονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Τροποποίηση: ko:신들의 계보
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 1:
Η '''Θεογονία''' είναι ένα ποίημα του [[Ησίοδος|Ησιόδου]] που περιγράφει, σε αντίθεση με τις κοσμογονίες άλλων ανατολικών λαών, την καταγωγή των θεών της [[ελληνική μυθολογία|ελληνικής μυθολογίας]] όπως αυτοί γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν στην ανθρώπινη αντίληψη κατόπιν πρώιμων παρατηρήσεων μαζί με τη Γη (Γαία), τους ποταμούς, την απέραντη θάλασσα, τα λαμπρά άστρα και τον πλατύ υπεράνω όλων ουρανό. Θεωρείται ότι γράφτηκε μετά τα Ομηρικά έπη τα οποία αποτελούν πηγή του έργου υπολογίζοντας θεωρητικά γύρω στο 1000 - 700 π.Χ. καιΗ Θεογονία του Ησιόδου είναιαποτελεί μια σημαντικότατη πηγή για την αρχαία ελληνική μυθολογία, που αναφέρει το σύνολο σχεδόν των ιδεατών θεοτήτων που λάτρευανσέβονταν και τιμούσαν οι [[αρχαίοι Έλληνες]].
 
Το ποίημα αποτελείται από 1022 εξάμετρα και αρχίζει από την πρώτη γενεά θεών, το Χάος, τη Νύκτα και τηη Γαία, συνεχίζει με τον Ουρανό και, τους Τιτάνες και καταλήγει στους θεούς του Ολύμπου και την επικράτησή τους.
 
==Οι γενεές==
Η Θεογονία του Ησιόδου είναι μία μακροσκελής σύνθεση μιας τεράστιας ποικιλίας τοπικών ελληνικών παραδόσεων που αφορούν τους θεούς. Το έργο είναι οργανωμένο ως μία διήγηση που αναφέρει πώς δημιουργήθηκαν οι θεοί καιδημιουργώντας πώςτην εγκαθίδρυσανπρώιμη μόνιμοηθική και έλεγχοεύνομη επίτάξη τουχωρίς κόσμουνομοθεσίες.
 
==== Η πρώτη γενιά ====
Ο Ησίοδος αφού ευχαριστεί τις [[Μούσες]] για την έμπνευση που του έδωσαν, εξηγεί ότι αυθόρμητα εμφανίστηκε το [[Χάος (μυθολογία)|Χάος]] που γέννησε τητην πρώτη θεϊκή Τριάδα, την [[Γαία (μυθολογία)|Γη]], ως έννοια της ύλης, τον [[Τάρταρος|Τάρταρο]] ως έννοια του χρόνου και του θανάτου και τον [[Έρως|Έρωτα]], ως έννοια της δημιουργίας.<br />
Στη συνέχεια, από το Χάος ξεπήδησε το [[Έρεβος (μυθολογία)|Έρεβος]] και η [[Νυξ|Νύχτα]]. Από την ένωση της Νύχτας με το Έρεβος γεννήθηκαν ο [[Αιθέρας (μυθολογία)|Αιθέρας]] και η [[Ημέρα (μυθολογία)|Ημέρα]]. Η Γη, με παρθενογένεση, γέννησε τον [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανό]], τα [[Oὔρεα|Όρη]] και τον [[Πόντος (μυθολογία)|Πόντο]].
 
Ο Ουρανός ζευγάρωσε με τη Γαία και γεννήθηκαν 12 [[Τιτάνες]]: ο [[Ωκεανός (μυθολογία)|Ωκεανός]], ο [[Κόιος]], ο [[Κρείος]], ο [[Υπερίων]], ο [[Ιαπετός]], η [[Θεία (μυθολογία)|Θεία]], η [[Ρέα]], η [[Θέμις]], η [[Μνημοσύνη]], η [[Φοίβη (μυθολογία)|Φοίβη]], η [[Τηθύς]] και ο [[Κρόνος]], 3 [[Κύκλωπες]]: ο [[Βρόντης]], ο [[Στερόπης]] και ο [[Άργης]] και τέλος 3 [[Εκατόγχειρες]]: ο [[Βριαρεύς|Βριαρέας]], ο [[Κόττος]] και ο [[Γύγης]].
 
==== Η δεύτερη γενιά ====
Η δεύτερη γενιά αφορά δυνάμεις ισορροπίας. Έτσι η Νύχτα και ο Έρεβος γέννησαν τον [[Ύπνος (μυθολογία)|Ύπνο]] και τα [[Όνειρα (μυθολογία)|Όνειρα]], και τα κακά του κόσμου που ήταν η καταστροφή, το γέρας, ο θάνατος, η Έριδα, η Κακία, η Δυστυχία, η Νέμεσις. Γέννησαν όμως και τα καλά του κόσμου, την Χαρά, την Φιλία και την Συμπόνια.
 
====Η τρίτη γενιά ====
Στην τρίτη γενιά ακολούθησαν μια σειρά γεννήσεωνανακατατάξεων που περιλαμβάνουν γεννήσεις, μαχώνμάχες, καικ.λπ. εκθρονισμώνπου ουσιαστικά πρόκειται για μεγάλη μεταρρύθμιση, που οδήγησαν στην άνοδο των [[Θεοί του Ολύμπου|θεών του Ολύμπου]].
 
== Ανάλυση ==