Εκείνος που συνέβαλε ιδιαίτερα, σύμφωνα με την παράδοση, στην εξέλιξη του σατυρικού δράματος ήταν ο [[Πρατίνας]] από τον Φλειούντα της Αργολίδας (περ. 540-470 [[Π.Κ.Ε.]]/[[π.Χ.]]). Εκτός από τον [[Αισχύλος|Αισχύλο]], επίσης ο Αχαιός (περ. 484-401 Ππ.Κ.ΕΧ.) και ο Αριστίας, γιος του Πρατίνα, θεωρούνται επιτυχημένοι στη σύνθεση σατυρικών δραμάτων, ελάχιστα όμως δείγματα του είδους έχουν σωθεί συνολικά. Σώζονται αρκετοί στίχοι από τα έργα ''Δικτυουλκοί'' και ''Ισθμιασταί'' του Αισχύλου, και πολύ περισσότεροι στίχοι από το έργο Ιχνευταί του [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]]. Από τα σατυρικά δράματα ένα μόνον έργο έχει σωθεί πλήρες, ο ''Κύκλωψ'' του [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] και το θέμα του αντλείται από την [[Όμηρος|ομηρική]] [[Οδύσσεια]]<ref>Sutton D.F. 1974, 204-257.</ref>.
