Χρονικό του Γαλαξειδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''«Χρονικο του Γαλαξειδίου»''' είναι μια σύντομη χειρόγραφη περίληψη της ιστορίας του [[Γαλαξείδι|Γαλαξειδιού]] απο τον 10<small>ο</small> εως τον 17<small>ο</small> αιώνα.

Βρέθηκε το [[1864]] απο τον Γαλαξειδιώτη μεσαιωνοδίφη [[Κωνσταντίνος Σάθας|Κωνσταντίνο Σάθα]] σε μια κρύπτη στα ερείπια της Βασιλικής Μονής του Σωτήρος που φέρεται να είχε γράψει κάποιος ιερομόναχος με το όνομα Ευθύμιος το [[1703]] και το οποίο εκδόθηκε απο τον ίδιο το [[1865]] με τον τίτλο "Χρονικόν του Γαλαξειδίου" προσθέτοντας εκτενή σχόλια.<br />
Ο τίτλος του χρονικού είναι ο εξής: ''{{πολυτονικό|«Ἱστορία Γαλαξειδίου εὐγαλμένη ἀπὸ παλαιά χερόγραφα, μεμβράνια, σιζίλια, καὶ χρυσόβουλλα αὐθεντικά, ὁπού εὑρίσκονται, καὶ εἶνε καὶ σώζονται εἰς τὸ Βασιλικὸν Μοναστήρι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, χτισμένο παρά τοῦ ποτὲ αὐθέντη καὶ Δεσπότη Κυρ Μιχαήλ τοῦ Κομνηνοῦ, οὗ αἰωνία ἡ μνήμη. Ἀμήν»}}''. Είναι γραμμένο σε ένα τεύχος 20 φύλλων και στο χειρόγραφο αναφέρεται οτι έχει γραφτεί απο τον ιερομόναχο Ευθύμιο, το [[1703]]. Το χρονικό, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, βασίζεται σε επίσημα έγγραφα καθώς και σε ιστορικά κείμενα τα οποία δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ως μια σπουδαία ιστορική πηγή ενώ είναι και ενδιαφέρον δείγμα καλλιέργειας της ομιλουμένης γλώσσας με [[λογοτεχνία|λογοτεχνική]] αξία που πηγάζει από το λιτό και επιγραμματικό του ύφος.<ref>Κ.Θ. Δημαράς, ''Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας'', Ίκαρος, Αθήνα 1975⁶, σ. 123-124</ref>