Μικέλης Άβλιχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Άβλιχος Γ. Μικέλης (Μιχαήλ)''' ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[σάτιρα|σατιρικός]] [[ποίηση|ποιητής]]. Γεννήθηκε από εύπορους γονείς (Γεώργιος του Θεοδώρου Αύλιχος και Ειρήνη του Σπυρίδωνος Κουρούκλη) στο [[Ληξούρι]] της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]] τοστις 18 Μαρτίου [[1844]] και σπούδασε στο εκεί Πετρίτσειο Γυμνάσιο και μετά στην [[Ελβετία]] στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, όπου και ήλθε σε επαφή με τον [[Αναρχισμός|Αναρχισμό]] και τις ιδέες του [[Μιχαήλ Μπακούνιν]]<ref>{{cite web
| url = http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=86
| title = Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Άβλιχος Μικέλης
Γραμμή 8:
Για ένα μικρό διάστημα συνεργάσθηκε λογοτεχνικά με τους Παναγιώτη Πανά και [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης|Αριστοτέλη Βαλαωρίτη]], υπήρξε ωστόσο πολύ φειδωλός στις δημοσιεύσεις και γι' αυτό το σύνολο της δημοσιευμένης ποιητικής του παραγωγής δεν ξεπερνά τις 100 σελίδες. Κατά την περίοδο [[1912]] – [[1913]] πάντως, έκανε τις τακτικότερες δημοσιεύσεις του στο περιοδικό ''«Ζιζάνιο»''.
 
Παρά την ευψυχία και την ισχυρή του προσωπικότητα, ο Άβλιχος δεν κατόρθωσε να επηρεάσει αποτελεσματικά την επτανησιακή διανόηση της εποχής του, και ενώ, όπως γράφει ο [[Γιάννης Κορδάτος|Κορδάτος]], στην [[Αθήνα]] η ποίησή του εκτιμήθηκε πολύ, η ασφυκτικά ελεγχόμενη από τους πλούσιους και τους παπάδες τοπική κοινωνία τον οδήγησε γρήγορα στην απομόνωση. Πέθανε στο [[Ληξούρι]] στις [[2928 Νοεμβρίου]] [[1917]] και ετάφη εκεί. Έμεινε μέχρι τον θάνατό του συνεπής στις αθεϊστικές και αναρχικές θέσεις του και αποχαιρέτησε τους φίλους του με τα εξής τελευταία του λόγια: «Μην θρηνείτε, γιατί ο Μικέλης πάει στην ζωή».
{{βικιθήκη}}