Νικόλαος Μάντζαρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην Κέρκυρα εγκαταστάθηκε οριστικά το [[1826]] με σκοπό να ασχοληθεί με την μουσική εκπαίδευση της πατρίδας του, παρά τις προσπάθειες του Τσινγκαρέλι να τον πείσει για να παραμείνει στην Νάπολη. Για να επιτύχει αυτό, έδινε δωρεάν μαθήματα θεωρίας και μουσικής και ίδρυσε την [[Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας]] το [[1840]] της οποίας έγινε και ισόβιος καλλιτεχνικός διευθυντής. Χάρη σ' αυτές τις εκπαιδευτικές ενέργειες του Μάντζαρου, πολλοί Επτανήσιοι μορφώθηκαν μουσικά και δημιουργήθηκε η πρώτη γενιά Επτανήσιων συνθετών, μεταξύ αυτών και ο [[Σπυρίδων Ξύνδας]], ο [[Παύλος Καρρέρ]] και ο [[Φραγκίσκος Δομενιγίνης]]. Γι' αυτό ο Μάντζαρος θεωρείται και ο θεμελιωτής της [[Επτανησιακή Σχολή|Επτανησιακής Σχολής]]. Στον χαρακτήρα ήταν ανεξίκακος, γενναιόδωρος, ευγενικός και μετριόφρων. Λόγω του έργου του και της κοινωνικής του θέσης, πολλοί Ιταλοί συνθέτες αλλά και Έλληνες ποιητές συνήθιζαν να παρευρίσκονται και να μιλάνε μαζί του, καθώς είχε και στενή σχέση φιλίας με τον [[Διονύσιος Σολωμός|Διονύσιο Σολωμό]]. O ίδιος βέβαια δεν πίστευεθεωρούσε πωςτον ήτανεαυτό επαγγελματίαςτου μουσικόςεπαγγελματία μουσικό και αυτοχαρακτηριζόταν "ερασιτέχνης" (αυτός είναι και από τους λόγους που δεν δεχόταν χρήματα για τις υπηρεσίες του). Δυστυχώς, την 29η Μαρτίου του [[1872]], ο Μάντζαρος έπεσε σε κώμα κατά τη διάρκεια μαθήματος και τελικά πέθανε στις 12 Απριλίου του ίδιου έτους.