Αμφιτρύωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Με τον μύθο του, που αποτελεί μέρος του κύκλου του Ηρακλή, ασχολήθηκαν η Λογοτεχνία και η Τέχνη, αρχαία και νεότερη. Σε αγγεία ο Αμφιτρύωνας απεικονίζεται δίπλα στην πυρά που είχε ανάψει για να κάψει τη σύζυγό του Αλκμήνη, ή κοντά στο άρμα του Ηρακλή. Σε τοιχογραφίες απεικονίζεται να παρακολουθεί τον πνιγμό των δύο φιδιών από το βρέφος Ηρακλή. Ως προς τους λογοτέχνες, ενέπνευσε από τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], τον [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]], τον [[Ευριπίδης|Ευριπίδη]] και τον [[Πλαύτος|Πλαύτο]], μέχρι τους [[Μολιέρος|Μολιέρο]] (1668 μ.Χ.), [[Τζων Ντρύντεν]] (1690), [[Χάινριχ φον Κλάιστ]] (1807) και [[Ζαν Ζιροντού]] (''"Amphitryon 38"'', 1929). Στον εικοστό αιώνα ξεχωρίζουν επίσης τα έργα του [[Γκέοργκ Κάιζερ]] «Διπλούς Αμφιτρύων» (''Zweimal Amphitryon'', 1943) και του [[Πέτερ Χακς]].
* Από τη φράση στο έργο του Μολιέρου ''"Le véritable Amphitryon est l'Amphitryon où l'on dîne"'' (''«Ο πραγματικός Αμφιτρύων είναι ο Αμφιτρύων όπου δειπνούμε»>''), η λέξη «αμφιτρύων» στη γαλλική γλώσσα έγινε συνώνυμη του καλού και γενναιόδωρου οικοδεσπότη, όρος που ως «μερικό» αντιδάνειο ήρθε και στη νέα ελληνική, όπου «αμφιτρύων» σημαίνει και τον οικοδεσπότη που μας προσφέρει γεύμα ή δείπνο.
== Εξωτερικός σύνδεσμος ==
| |||