Γάδαρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πόλη -βάσει μαρτυριών και ανασκαφών- πρωτοϊδρύθηκε από τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλο Αλέξανδρο]], την εποχή που κατέλαβε την [[Παλαιστίνη]] (333/2 π.Χ.). Τα Γάδαρα ήταν αρχικά ένας στρατιωτικός μακεδονικός συνοικισμός που με την πάροδο του χρόνου μεταβλήθηκε σε πόλη. Σαν δείγμα για το πόσο προχώρησε ο ελληνισμός στα μέρη εκίνα, είναι το ότι η πόλη λεγόταν ''[[Αττική|Ατθίς]] εν [[Ασσύριοι|Ασσυρίοις]] ναιομένα Γαδάροις''. Ως προς την ετυμολογία του ονόματος μπορούν να προταθούν δύο εικασίες:

Μετά τον θάνατο του Μακεδόνα στρατηλάτη, η πόλη περιήλθε στην σφαίρα εξουσίας των [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Λαγιδών]] της Αιγύπτου. Κατά την διάρκεια του [[Συριακοί πόλεμοι|τετάρτου Συριακού πολέμου]] (219-217 π.Χ.), ο βασιλιάς της Συρίας [[Αντίοχος Γ' ο Μέγας]] κατά την εκστρατεία του κατά του [[Πτολεμαίος Δ' Φιλοπάτωρ|Πτολεμαίου Δ΄]] στην Κοίλη Συρία, διήλθε από την Δεκάπολη. Μόλις έφθασε έξω από τα Γάδαρα έστησε τις πολιορκητικές του μηχανές, με αποτέλεσμα οι τρομοκρατημένοι Γαδαρηνοί να του παραδώσουν αμαχητί την πόλη τους (218 π.Χ.). Μετά την ήττα των σελευκιδικών δυνάμεων στην [[Μάχη της Ραφίας|Ραφία]] το 217 π.Χ., τα Γάδαρα -όπως και οι άλλες πόλεις της Κοίλης Συρίας- κατελήφθησαν με έφοδο των πτολεμαϊκών στρατευμάτων. Τελικά η πόλη περιήλθε στην συριακή κυριαρχία μετά την νίκη του Αντιόχου επί του Αιτωλού στρατηγού '''Σκόπα''' του [[Πτολεμαίος Ε' Επιφανής|Πτολεμαίου Ε΄]] στο [[Μάχη του Πανείου|Πάνειον]], επί των πηγών του [[Ιορδάνης ποταμός|Ιορδάνη]] (198 π.Χ.). Δεν αποκλείεται τότε η πόλη να έλαβε και τις επιπλέον ονομασίες '''Αντιόχεια''' και '''Σελεύκεια''', τουλάχιστον αν όχι από τον Αντίοχο Γ΄, τότε από τον [[Αντίοχος Δ' Επιφανής|Αντίοχο Δ΄]]. Το 83/2 π.Χ. ο Ιουδαίος βασιλιάς '''Αλέξανδρος Ιανναίος''' απέσπασε τα Γάδαρα από τους Σελευκίδες και τα κατέστρεψε.

Το 64/3 π.Χ. ο στρατηγός [[Πομπήιος]] κατέλαβε την πόλη και την ανοικοδόμησε για χάρη του φίλου του '''Δημητρίου''' του Γαδαρηνού που ήταν απελεύθερος και είχε αποκτήσει δύναμη στην [[Ρώμη]]. Το 30 π.Χ. ο [[Οκταβιανός Αύγουστος]] προσέφερε την πόλη -που ήταν ως τότε αυτόνομη και έκοβε δικό της νόμισμα- στον βασιλιά [[Ηρώδης ο Μέγας|Ηρώδη]]. Τότε οι Γαδαρηνοί έστειλαν πρεσβεία στην [[Λέσβος|Λέσβο]] και διαμαρτυρήθηκαν στον εκπρόσωπο του αυτοκράτορα [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Αγρίππα]] το 29 π.Χ., γεγονός το οποίο επανέλαβαν εμπρός στον αυτοκράτορα το 28 π.Χ. όταν επισκέφτηκε την [[Συρία]]. Μετά τον θάνατο του Ηρώδου, το 4 π.Χ., τα Γάδαρα ενώθηκαν με την ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας. Με την αρχή του Ρωμαιο-Ιουδαϊκού πολέμου το 66 μ.Χ. η περιοχή γύρω από τα Γάδαρα ερημώθηκε, όταν ο [[Βεσπασιανός]] εισέβαλε στην πόλη και αφάνισε τον ανθό της. Τότε οι Γαδαρηνοί συνέλαβαν τους πιο τολμηρούς [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]], εκ των οποίων άλλοι θανατώθηκαν και άλλοι φυλακίστηκαν. Άλλοι παραδόθηκαν στον Βεσπασιανό που τοποθέτησε φρουρά στην πόλη. Τον 2ο αιώνα μ.Χ. το υδραγωγείο της πόλεως παρείχε πόσιμο νερό σε απόσταση 170 χιλιομέτρων. Το μεγαλύτερό τμήμα του τούνελ του υδραγωγείου είναι για 94 χιλιόμετρα κάτω από το έδαφος και είναι η μακρύτερη γνωστή σήραγγα της αρχαιότητος. Την εποχή εκείνη γνωστές ήταν και οι θέρμες της πόλεως (Hammath Gader), στις οποίες προσέρχονταν επιφανείς [[Ρωμαίοι]].