Θέογνις ο Μεγαρεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 32:
 
Μέσα σε αυτό το υλικό αναγνωρίστηκαν αποσπάσματα του έργου του [[Σόλων ο Αθηναίος|Σόλων]]α, του [[Τυρταίος|Τυρταίου]] και του [[Μίμνερμος|Μιμνέρμου]], δημιουργώντας αμφιβολίες ως προς την πατρότητα των στίχων σε συνδυασμό με την προφανή ασυνάρτητη δομή του κειμένου. Όσον αφορά τη διαδικασία με την οποία το κείμενο έφτασε το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] να έχει αυτή τη μορφή, αυτή αποτελεί αντικείμενο εικασίας των κλασικών φιλολόγων, με την κρατούσα άποψη να θέλει ένα κυρίως έργο - εκείνο που απευθύνεται στον Κύρνο - να εμπλουτίστηκε με ανθολογήματα από άλλα έργα του Θέογνι, στα οποία στη συνέχεια εισχώρησαν τμήματα του έργου άλλων ποιητών<ref name="γ" />, όλων προγενεστέρων του [[5ος αιώνας π.Χ.|5<sup>ου</sup> αιώνα π.Χ.]]<ref>Jaeger, W., ''Paideia: the ideals of Greek culture, Τόμος 1'', Oxford University Press US, 1986: [http://books.google.gr/books?id=irH1HHF-NmoC&lpg=PA190&ots=YE_OkFszjM&dq=theognis%20posterity&pg=PA188#v=onepage&q=&f=false σ. 188]</ref><ref>Frisch, Hartvig, ''Might and right in antiquity'', Ayer Publishing, 1976 [http://books.google.gr/books?id=kJ4YvICZn2MC&lpg=PA215&ots=J8_n17RX1g&dq=welcker%20parodies%20theognis&pg=PA220#v=onepage&q=&f=false σ. 220].</ref>. Η Σούδα αναφέρει τρία έργα του ποιητή: α) Μια ελεγεία με τίτλο {{πολυτονικό|"εἰς τοὺς σωθέντας τῶν Συρακουσίων ἐν τῇ πολιορκίᾳ"}}. Το έργο αυτό έχει χαθεί, ενώ δεν είναι γνωστό το ιστορικό γεγονός στο οποίο αναφερόταν. β) Μια συλλογή υπό τίτλο {{πολυτονικό|"Γνῶμαι δἰ ἐλεγείας εἰς ἔπη"}}, η οποία αριθμούσε 2800 ('',βώ'') στίχους. γ) Τέλος, ένα έργο που ονομάζει {{πολυτονικό|"Πρὸς Κῦρνον"}}. Η ύπαρξη πολλαπλών έργων την εποχή της συγγραφής της Σούδας ενισχύει την παραπάνω άποψη.<br />
Ένα επίγραμμα υπό το όνομα του Θέογνι σώζεται στην [[Παλατινή Ανθολογία]] στην έκδοση του Jacobs.<ref>* Friedrich Christian Jacobs, Anthologia Graeca ad fidem codicis olim Palatini, nunc Parisini, ex apographo Gothano edita (Λειψία, 1813-1817), v.II, p.628. Βλ. σχετικά και *Pierre Waltz, ‘’Anthologie Grecque’’, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, v.VII, p. 48.</ref>
 
{| class="wikitable" style="text-align: center; width:45%; font-size:85%; float:left"