Παρθενοφθορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: de:Ius primae noctis
διόρθωση (edited with ProveIt)
Γραμμή 1:
'''Παρθενοφθορία''' ήταν όρος που εμφανίζεται σε νομικά έγγραφα και αφορά είτε ένα είδος φορολογίας κατά την Βυζαντινή εποχή (μετά τον 12ο αιώνα)<ref>Χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ του Παλαιολόγου του 1331, προς την μονή του Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο<ref> για το δικαίωμα του γάμου των γυναικών, είτε νομολογία σε σχέση με την απώλεια της παρθενίας, είτε τον αστικό μύθο που ήθελε τοπικούς άρχοντες να έχουν το «δικαίωμα της πρώτης νύχτας» με τις συζύγους από νιόπαντρα ζευγάρια. Έρευνα των ιστορικών έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν πρωτογενείς αναφορές για κάτι τέτοιο, παρά το γεγονός δευτερογενών αναφορών μετά τον 16ο αιώνα στην Ευρώπη.
[[αρχείο:Le droit du Seigneur by Vasiliy Polenov.jpg|thumb|right|250px|«Το δικαίωμα της πρώτης νυκτός». Πίνακας του Βασίλι Ντιμίτριεβιτς Πολένοφ, 1874.]]
Η '''Παρθενοφθορία''' (λατ. ''ius primae noctis'', γαλ. ''Jus primae Noctis'', γερμ. ''Schürzenzins'') ή '''δικαίωμα της πρώτης νυκτός''' ήταν η βαριά απαίτηση του άρχοντα να διανυκτερεύσει πρώτος αυτός με την νιόπαντρη νύφη σε κάθε γάμο στην τοπική επικράτειά του.
 
Το άδικο αυτό τέλος το συναντούμε στην μεσαιωνική Γαλλία, Γερμανία, Σκωτία αλλά και στο Βυζάντιο. Η ύπαρξη της παρθενοφθορίας στο Βυζάντιο επιβεβαιώνεται από έγγραφα. Αναφέρεται σεΣε χρυσόβουλο που εκδόθηκε το 1331 από τον αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β' τον Παλαιολόγο]], και επιχορηγήθηκεπρος στηντη Μονή του Αγίου Θεολόγου στη [[Πάτμος|Πάτμο]], ενώαλλά μιακαι σε άλλη αρχαιότερη αναφορά που περιέχεται σε έγγραφο του 1295, με το οποίοόπου ο τοπικός άρχοντας [[Μιχαήλ Γρηγορόπουλος]] απαλλάσσει τους κατοίκους του θεσσαλικού Φαναρίου από άλλους νόμουςφόρους, όχι όμως από την παρθενοφθορία, τη στρατιωτική δουλεία, τον κομέρκιο φόρο και τη πενταμίδεια.
 
ΤοΑντίστοιχη δικαίωμααναφορά της παρθενοφθορίας είχαν και οι άρχοντες στην Μακεδονία, όπως γνωρίζουμεγίνεται για τητην πόλη των Σερρών κατά την κυριότητα του κράλη της Σερβίας Στεφάνου. Όταν ο Στέφανος ένωσε τις δύο μονές του Προφήτη Προδρόμου σε μία περιοχή, απήλλαξε τους κατοίκους από διάφορους φόρους, μεταξύ των οποίων ήταν και η παρθενοφθορία, όπως μαθαίνουμε από χρυσόβουλο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1345.
 
Στο παρελθόν, η αναφορά στον φόρο αυτό που εκτιμάται ότι είναι φόρος για την τέλεση γάμου, είχε εξεταστεί στο πλαίσιο του αναφερόμενου ως «δικαιώματος της πρώτης νυκτός» (λατ. ius primae noctis, γαλ. Jus primae Noctis, γερμ. Schürzenzins)<ref>{{cite web | url=http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=662&Itemid=29 | title=Τα φορολογικά της Χίου με βάση τα Νεαμονικά Χρυσόβουλλα, 2.β1. Άμεσοι φόροι. | publisher=Περιοδικό Θέσεις | work=Τεύχος 67 | date=περίοδος: Απρίλιος - Ιούνιος 1999 | accessdate=October 21, 2011 | author=Χρήστος Μπελές}}</ref>
 
== Πηγές ==
* Νέος Ελληνομνήμων, 1907, τεύχος Α, σελ. 14-19
 
==Αναφορές==
<references />
 
[[ca:Dret de cuixa]]