Παρθενοφθορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
==Φόρος κατά τη Βυζαντινή εποχή==
Με τον όρο «παρθενοφθορία» αναφερόταν φόρος κατά τη Βυζαντινή εποχή<ref name="Theseis" /><ref> [http://www.patris.gr/print/140978?PHPSESSID=2tvr280qin0s4olhf5p0m10q50 Όταν τα έθνη παρακμάζουν οι φορομπήχτες οργιάζουν], Γιάννης Σαββάκης, Εφημερίδα Πατρίς (http://www.patris.gr/) , 1/9/2008, 15:46</ref>.
Σε χρυσόβουλο που εκδόθηκε το 1331 από τον αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β' τον Παλαιολόγο]] προς τη Μονή του Αγίου Θεολόγου στη [[Πάτμος|Πάτμο]]<ref name="Xrysov">[http://www.archive.org/stream/jusgraecoromanu00linggoog#page/n752/mode/2up
Novellae XLIV, Imp. Andronici junioris, de possessionibus monasterii in insula Patmo siti A1331] (habetur in Vind. hist. gr. 66 fol. 67 (cf. Nov. XXIV not. 1). Inde nuper J. Mueller Sitzungsber. d.k.k. Akad. de W. to. IX, 1853, p.411 στο Jus Graeco-Romanum (1857), Eustathios, Karl Eduard Zachariä von Lingenthal Publisher: T.O. Weigel, Χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ του Παλαιολόγου του 1331, προς την μονή του Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο. Αναφέρει: «έτι δε οι εν αυτοίς (δηλαδή στα κτήματα της μονής Πάτμου) πάροικοι και προσκαθήμενοι ανώτεροι πάσης ηστινοσούν αδικίας και περιφρονήσεως και κατατριβής, ωσαύτως και από των απαιτουμένων εκείσαι τοπικώς συνήθων απαιτήσεων του τε κεφαλαίου της σιταρκίας, του αέρος του αβιωτικίου της παρθενοφθορίας του ξενοτέλους λεγομένου του μηνιατικού, του αλατοτέλους, του ζευγαρατικίου και των άλλων των τοιούτων δημοσιακών ζητημάτων και απαιτημάτων»</ref>, αλλά και σε άλλη αρχαιότερη αναφορά που περιέχεται σε έγγραφο του 1295, όπου ο τοπικός άρχοντας [[Μιχαήλ Γρηγορόπουλος]] απαλλάσσει τους κατοίκους του θεσσαλικού Φαναρίου από άλλους φόρους, όχι όμως από την παρθενοφθορία, τη στρατιωτική δουλεία, τον κομέρκιο φόρο και τη πενταμίδεια.
 
Αντίστοιχη αναφορά γίνεται για την πόλη των Σερρών κατά την κυριότητα του κράλη της Σερβίας Στεφάνου. Όταν ο Στέφανος ένωσε τις δύο μονές του Προφήτη Προδρόμου σε μία περιοχή, απήλλαξε τους κατοίκους από διάφορους φόρους, μεταξύ των οποίων ήταν και η παρθενοφθορία, όπως μαθαίνουμε από χρυσόβουλο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 1345.