Γκαμπριέλ Φωρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 6:
Έκτο κατά σειρά τέκνο μιας καλλιεργημένης οικογένειας, ο Φωρέ γεννήθηκε στην κοινότητα του Παμιέ των γαλλικών Πυρηναίων. Λόγω προβλημάτων υγείας της μητέρας του Marie-Antoinette-Hélène Lalène-Laprade, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων έζησε με μια τροφό· το 1849 ο πατέρας του, Toussaint-Honoré Fauré, διορίζεται διευθυντής της ''École Normale'' στο Μονγκωζύ και ο Φωρέ επιστρέφει στην οικογένειά του. Δίπλα στο σχολείο του υπήρχε ένα παρεκκλήσιο, όπου ο Φωρέ έπαιζε συχνά [[αρμόνιο]]· μια τυφλή ηλικιωμένη που τον άκουσε, αναγνώρισε το πηγαίο του ταλέντο και ενημέρωσε τον πατέρα του. Αργότερα, το 1853, ο Dufaur de Saubiac -αξιωματούχος της [[Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας|Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης]]- επίσης άκουσε τον νεαρό Φωρέ να παίζει και εισηγήθηκε τις περαιτέρω σπουδές του. Μετά από έναν χρόνο, ο πατέρας του συμφώνησε και ο 9χρονος Φωρέ εισάγεται στη Σχολή Κλασικής και Θρησκευτικής Μουσικής που μόλις είχε ανοίξει ο Ελβετός [[Λουί Νίντερμέγιερ]] στο Παρίσι <ref name=grove>Nectoux, Jean-Michel. [http://www.oxfordmusiconline.com/subscriber/article/grove/music/09366 "Fauré, Gabriel (Urbain)"], ''Grove Online'', Oxford Music Online, accessed 21 August 2010</ref>.
Λαμβάνοντας υποτροφία από την Επισκοπή της γενέτειράς του, παρέμεινε στη σχολή ως εσωτερικός για περίπου ένδεκα χρόνια· τα δωμάτια ήταν σκοτεινά και το συσίτιο μέτριο, ενώ το αυστηρό καθεστώς επέβαλλε την ενδυμασία μιας περιστόλιστης στολής {{#tag:ref|Ένας κατοπινός συγγραφέας περιγράφει μια φωτογραφία του Φωρέ ως μαθητή "να φορά τη σχολική στολή, μοιάζοντας με τον Άρθουρ Σάλλιβαν από το Βασιλικό Παρεκκλήσι".<ref>Henderson, A. M. [http://www.jstor.org/stable/922657 "Memories of Some Distinguished French Organists – Fauré"]. ''[[The Musical Times]]'', September 1937, pp. 817–19, accessed 22 August 2010 </ref>|group= n}}. Η μουσική εκπαίδευση ωστόσο ήταν εξαίρετη<ref>Jones, p. 15</ref>: υπό τη διεύθυνση του Νίντερμέγιερ το εκπαιδευτικό αντικείμενο επικεντρωνόταν στην εκκλησιαστική μουσική, με σκοπό την παραγωγή άριστων οργανιστών και διευθυντών χορωδίας. Οι καθηγητές του περιλάμβαναν τον Clément Loret στο [[εκκλησιαστικό όργανο]], τον Louis Dietsch στην [[αρμονία]], τον Xavier Wackenthaler στην [[αντίστιξη]] και τη [[φούγκα]], καθώς και τον ίδιο τον Νίντερμέγιερ στο πιάνο, το [[
[[Αρχείο:Camille Saint-Saëns.jpg|left|thumb|Ο καθηγητής και επιστήθιος φίλος του Φωρέ, Καμίγ Σαιν-Σανς]]
| |||