Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών''' ([[1815]] - [[1839]], [[Ολλανδική γλώσσα|Ολλανδικά]]: ''Verenigd Koninkrijk der Nederlanden'', [[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: ''Royaume-Uni des Pays-Bas'' και [[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]]: ''Vereinigte Königreich der Niederlande'') ήταν το ανεπίσημο όνομα που χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί σε ένα νέο ενοποιημένο [[Ευρώπη|Ευρωπαϊκό]] κράτος δημιουργημένο κατά τη διάρκεια του [[Κογκρέσο της Βιέννης|Κογκρέσου της Βιέννης]] το [[1815]]. Το κράτος αυτό, επισήμως αποκαλούμενο το «Βασίλειο των Κάτω Χωρών», αποτελείτο από τις πρώην Ενωμένες Επαρχίες (ορθότερα: [[Δημοκρατία των Επτά Ενωμένων Επαρχιών των Κάτω Χωρών]]) στα βόρεια, τις πρώην [[Αυστριακές Κάτω Χώρες]] στα νότια, και την πρώην πριγκηπική-επισκοπή του Λούττιχ. Ο [[Οίκος της Οράγγης-Νασσάου]] ανέλαβε τη μοναρχία το νέου αυτού κράτους.

 

Σκοπός ήταν η δημιουργία ενός βιώσιμου κράτους στα βόρεια της [[Γαλλία|Γαλλίας]] ως βάρος αντιστάθμισης στις εν δυνάμει νέες Γαλλικές φιλοδοξίες προς αυτή την κατεύθυνση. Διήρκησε μέχρι την απόσχιση των νοτίων επαρχιών για να δημιουργήσουν το [[Βέλγιο]] το [[1830]], αν και η Βελγική ανεξαρτησία δεν αναγνωρίστηκε επίσημα από το βορρά μέχρι το [[1839]]. Έκτοτε το όνομα "Βασίλειο των Κάτω Χωρών" παρέμεινε ως αναφορά μόνο στις βόρειες επαρχίες. Το Μεγάλο Δουκάτο του [[Λουξεμβούργο|Λουξεμβούργου]] θα κυβερνιόταν από τον Οίκο των Οράνζ-Νασσάου μέχρι το [[1890]], τη χρονιά που πέθανε ο [[Γουλιέλμος Γ' της Ολλανδίας|Γουλιέλμος Γ']]. Εφόσον οι γυναίκες δεν μπορούσαν να διαδεχτούν στο Λουξεμβούργο λόγω του [[Σαλικός νόμος|Σαλικού νόμου]], το Μεγάλο Δουκάτο πέρασε στον Οίκο των Νασσάου-Βέιλμπουργκ. Αυτό συνέβη σε συμφωνία με την Οικογενειακή Συνθήκη του Νασσάου του [[1783]].